Ze heten de Flierefluiters, maar toch zijn ze al maanden keihard aan het werk. Zeven dagen per week van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat is er leven in de bouwtent. Zo brengt Miep Verburg details aan met haar kwast. Het aanbrengen van the finishing touch is aan haar besteed: “Ik maak eigenlijk een heel groot schilderij. Dat kan Rembrandt zich niet voorstellen, maar ik kan het hier gewoon doen. Hoe leuk is dat?”  

Randdebielen
Vorig jaar stond ze met ontwerper Aaron Boot op maandagnacht nog te schilderen. Boot: “Wij zijn die twee randdebielen die ‘s nachts nog met een kwast langs de wagen gaan om alles goed te krijgen.” Op dinsdag, de dag van de optocht in Peejenland, moest er daarom nog een laag vernis over de wagen en ging hij dus nat rijden, want: “Als ze er niet aan pakken, dan is ut goe eej.” Zo ging dat vorig jaar:  

Hoe het toch komt dat De Flierefluiters elk jaar op het nippertje klaar zijn? Boot: “Alles moet zo perfect mogelijk.” Verburg vult aan: “We hebben gewoon verschrikkelijk veel details op de wagen.” Voorzitter Bas van Hoof, heeft het echte antwoord: “Zo’n wagen is nooit klaar dus je gaat net zo lang door totdat hij net moet gaan rijden. Je kunt er gewoon aan blijven werken.”

Weer nat rijden?
Of hij dit jaar weer nat gaat rijden? Van Hoof weet het zeker: “Ook dit jaar gaat hij weer nat de optocht in, dat weet ik nu al. Het wordt weer vernissen op dinsdagochtend. Dat is bij ons standaard.” Toch is er geen stress, want een flierefluiter heeft natuurlijk nooit stress.