Video

Mandy maakt kunst van dode vissen, ze vindt het wel vies maar dat houdt haar niet tegen

17 april 2019 om 16:36
nl
De enorme vissenkop glijdt onverwacht snel vanuit het plastic zakje op het roestvrijstalen aanrecht. De tl-balken weerspiegelen in de slijmlaag die de versheid van de kop verraadt. Mandy den Elzen uit Breda heeft net een nieuw vlijmscherp mesje te voorschijn gehaald. Ze pauzeert nog even om handschoentjes aan te trekken. Dan gaat ze aan de slag... op weg naar een nieuw kunstwerk.
Profielfoto van Peter Pim Windhorst
Geschreven door
Peter Pim Windhorst

Mandy den Elzen maakt kunst van dode vissen. 't Is een volgende stap in haar kunstenaarsloopbaan. Eerder trok ze al de aandacht omdat ze koeienmagen uit het slachthuis haalde en conserveerde.

Op een tafel in haar werkruimte ligt nog zo'n bewerkte maag. Het zou een leren kussen kunnen zijn of een achteloos weggelegde tas. Wie dichterbij komt, ziet al de lijnen en de vouwen die ooit ín de koe verstopt zaten en die het ding zo spannend maken.

Benieuwd naar de binnenkant
"Ik zag zo'n grote vis op de markt," vertelt Mandy. "En ik was meteen benieuwd naar de binnenkant. Hoe zit zon kop in elkaar? " Het is dezelfde nieuwsgierigheid waardoor ze bij de koeienmagen uitkwam, gecombineerd met een zekere onverstoorbaarheid. Want ja, ook zij vindt het vies om tussen het slijm en het bloed aan de slag te gaan... maar het houdt haar niet tegen.

Op 25 april begint een expositie met het werk van Mandy in de Lochal in Tilburg. Haar werk staat er samen met de kunst van Elise le Pair die zich bezighoudt met de plasticsoep in zee.

Resultaat doet niet denken aan dode vis
Wie Mandy's werk ziet, moet helemaal niet aan dode vis denken. Als in een ouderwets museum presenteert ze haar werk onder grote glazen stolpen. Weinig mensen zullen meteen herkennen wat ze zien.

Wat eerder nog als een nat druipend stel kieuwen in een spoelbak lag, is veranderd in een nieuw ding, opgebouwd uit talloze kleuren, kleine zich herhalende vormen en oppervlakten. 't Is goed dat ze onder een stolp staan, want ze vragen er om nieuwsgierig geaaid en betast te worden.

Uitsnijden, wassen, drogen, conserveren... elk stel kieuwen moet nogal wat bewerkingen ondergaan. Mandy heeft in haar werkruimte plastic bakjes staan. Stukken vissenkop zitten er in, onderweg naar hun definitieve bestemming als kunstwerk, maar ook allerlei andere onbestemde zaken die op een of andere manier haar nieuwsgierigheid hebben opgewekt, zoals de geslachtsdelen van een krokodil en een papegaai. "Misschien ga ik daar nog eens wat mee doen," denkt ze hardop.

Soms betekent het een hele week vis eten.

De Bredase heeft zich wel nogal wat regels gesteld. Zo wil ze niet dat dieren speciaal voor haar werk om het leven worden gebracht. En... als ze eens een hele vis krijgt in plaats van alleen de kop is het een week vis eten. "Het leven van de kunstenaar," lacht ze erom.

De tentoonstelling in de Lochal begint op 26 april.

Wachten op privacy instellingen...

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.