Of cheerleading iets voor hem was, vroeg een vriendin. "Ik zag het niet zitten, wat moest ik daar nou weer doen? Ze bleef het maar vragen en om van het gezeur af te zijn, ging ik in op haar uitnodiging. Binnen een half uur was ik verkocht. De trainer maakte indruk op me en ik besloot er vol voor te gaan."

Hij koos voor het partnerstunten en kreeg daarbij gezelschap van Mayke. "Bij dit onderdeel gaat het erom om binnen een minuut zoveel mogelijk stunts te laten zien. Ik was de man van de kracht, Mayke degene die zorgde voor de bewegingen in de lucht."

Mayke heet tegenwoordig Tonnaer-Bongers met haar achternaam. "Ik was niet alleen verliefd op de sport, maar na een tijdje ook op Mayke. Dat was in het begin niet wederzijds, ze vond me vooral eng en imponerend. Maar dat is uiteindelijk goed gekomen."

Al snel werden Rob en Mayke Nederlands kampioen. "Al was dat niet zo moeilijk, want we waren het enige koppel. De sport is groeiende, maar was toen nog klein in ons land. In 2012 mochten we naar het WK, dat was geweldig. Niet dat we daar als kneusjes stonden, maar het niveau lag enorm hoog. Van dat toernooi hebben we zoveel geleerd en we zijn in de loop der jaren veel beter geworden."

Komende week doen ze voor de zevende keer mee aan het WK, waarvan de laatste vier in een team. "Als groep tussen de 16 en 24 mensen krijg je 2 minuten en 15 seconden om de jury te overtuigen met bijvoorbeeld stunts, turnelementen en enthousiasme. Ik ben nog steeds de man van de kracht, maar de heupen zijn soepel hoor. Op basis van ervaring kun je je de technieken eigen maken en lukt meer dan je zou denken."

Met zijn 41 jaar is hij een ervaren rot. Het WK in het Amerikaanse Orlando wordt zijn laatste. "Ik ben fit, maar het is tijd dat de jeugd het overneemt. Talenten zitten er zeker in de Nederlandse ploeg. Het niveau is de laatste jaren flink toegenomen."

Rob gaat de sport zeker niet verlaten. Hij is voorzitter van Stichting Team Cheerleading Nederland en is erg ambitieus. "Dit is een geweldige sport en we willen flink groeien. Mijn doel is om op volgende toernooien in alle categorieën teams te sturen. Mijn ultieme doel is om ook teams samen te stellen van mensen met een verstandelijke of lichamelijk beperking."

Rob merkt dat het imago van de cheersport aan het veranderen is. "Het is een sport die voor iedereen geschikt is, op welk niveau dan ook. Het is een veeleisende sport als je de top wil halen. Je ontwikkeling gaat heel snel, maar er komt een keer een plafond. Het vereist doorzettingsvermogen om door dat plafond te komen, maar dan wachten de nieuwe uitdagingen."