Zelf verhuisde Natalya 26 jaar geleden vanuit Oekraïne naar Nederland. En ook al voelt ze zich inmiddels een echte Brabantse, de situatie in haar geboorteland raakt haar diep. "Een deel van mijn familie woont daar nog. Naast het huis van mijn moeder wordt nu volop gevochten. Zij moet me iedere dag bellen om te vertellen of ze nog veilig is."

Maar ook al is ze in gedachten bij haar geliefden, ondertussen doet Natalya er hier alles aan om haar steentje bij te dragen. Twee jaar geleden startte ze als tolk Oekraïens. "Daarvan hebben we er in Nederland maar een stuk of twaalf. Er zijn genoeg Russische tolken die ook zouden kunnen helpen, omdat de meeste Oekraïners die taal ook spreken. Maar ja, een hoop vluchtelingen willen nu even niet geholpen worden door iemand met Russische roots."

Niet verrassend dus dat er door de vluchtelingenstroom aan de lopende band bij Natalya wordt aangeklopt. "Hoe mijn werkdag eruit ziet? Nou, om te beginnen heb ik inmiddels ook een werkavond. En een werknacht. Dat zegt misschien al genoeg."

Ze wordt op dit moment vooral om hulp gevraagd door inschrijfcentra voor vluchtelingen en ziekenhuizen. "Soms kan dat snel telefonisch. Dat probeer ik dan zoveel mogelijk kosteloos te doen. Maar vaak moet ik wel op locatie werken. Dit weekend bijvoorbeeld nog in Groningen. Ik zie alle hoeken van het land."

Die lange reizen zijn vermoeiend, maar zeker niet het zwaarste aan haar werk. "Dat zijn de verhalen die ik vertaal. Vrouwen die hun man aan het front achter hebben gelaten. Of mensen die hun huisdier niet mee konden nemen. Dat is hartverscheurend. Soms moet ik een half uur bijkomen na zo'n gesprek."

En ook haar nieuwste klus is geen gemakkelijke. "Ik ben gevraagd om voor een hoop kinderen in het ziekenhuis te tolken. Eerst snapte ik niet waar die vraag ineens vandaan kwam. Maar toen zag ik op het nieuws dat vliegtuig vol met patiëntjes deze kant opkomen. Die gesprekken moet ik denk ik telefonisch doen. Anders doet het me gewoon te veel pijn."

Toch heeft de Eindhovense naar eigen zeggen wel geleerd hoe ze met alle emoties om moet gaan. "In het verleden kon ik na heftige gesprekken alleen maar janken. Maar de afgelopen tijd heb ik veel boeken gelezen over psychologie. Daardoor kan ik er nu beter mee dealen. Als ik thuis kom ga ik even met rustige muziek in bad liggen. Als je niet kunt ontspannen, beland je zo in een burn-out."