Op de school in Zevenbergen zitten veertig kinderen uit Oekraïne. Ze pikken de Nederlandse taal weliswaar snel op maar hun woordenschat is nog te beperkt om goed uit te vertellen wat er in ze omgaat. “Terwijl betekenisvolle communicatie juist met deze kinderen belangrijk is”, legt directeur Joke van Sliedregt uit.

In de ochtend krijgen de Oekraïense leerlingen met uitzondering van de kleuters, gezamenlijk taalles. Ze drukken zich daarbij uit onder meer via tekeningen en spel. Joke: “Leerkrachten gebruiken ook de vertaal-app Google Translate maar daarmee dring je niet echt door tot de kern.”

De schooldirecteur doelt hiermee op de traumatische ervaringen zoals bombardementen die kinderen soms meegemaakt hebben. Tolken kunnen leerlingen helpen om erover te vertellen wanneer ze dat willen. Voor de leerkrachten is het belangrijk om te weten wat de leerlingen precies hebben doorstaan.

Bij basisschool De Springplank in Fijnaart kunnen ze hier over meepraten. De school krijgt dagelijks hulp van een vrijwilligster uit het dorp die zowel vloeiend Oekraïens als Nederlands spreekt. “Hierdoor voelde de school voor de tien kinderen die wij opvangen meteen als een veilige plek”, legt directeur Judith van Wesenbeeck uit.

Ze vervolgt: “We hebben geluk met haar. Kinderen kunnen in hun eigen taal vertellen wat ze bezighoudt. Ze voelen zich gehoord en als het nodig is, kunnen we ze sneller door verwijzen naar traumaverwerking. Dat moet je eigenlijk ook doen vanaf dag één.”

Professionele tolken zijn nauwelijks beschikbaar, maar de grote groep Oekraïense vluchtelingen doet steeds meer een beroep op ze. Later deze week bespreken West-Brabantse schoolleiders hoe ze dit probleem gezamenlijk kunnen oplossen.

Toch hoopt schooldirecteur Joke van Sliedregt dat er zich nu alvast iemand meldt: “We hebben uw hulp nodig!”