Ad en Walter hebben geen torenhoge energieprijzen: ‘Wij stoken gratis'
“Ik betaal helemaal niks", vertelt Walter Pepers. "Maar dat voelt wel krom als je hoort dat andere mensen nu zoveel moeten betalen.” Als milieukundige is hij veel bezig met natuur en klimaat en daarom woont hij samen met zijn vrouw en kinderen in een prefab-bungalow in het buitengebied van Uden. Ze hebben warm water dankzij een warmtepomp en 40 zonnepanelen op het dak zorgen voor elektriciteit.
Ook Ad Vlems uit Boekel wilde duurzamer gaan leven, maar hij pakte het meteen nog een stuk groter aan. Ad bouwde namelijk niet alleen voor zichzelf een supergroen huis, maar maakte er een missie van om een hele wijk op te richten die zelfvoorzienend is: Ecodorp Boekel. “Ik heb lang 'gewoon' geleefd, totdat ik vader werd. Ik voelde me ineens zo verantwoordelijk. Ik wil mijn zoon de kansen geven die ik had toen ik geboren werd.”
"Een grote bak die in de zomer 450 graden wordt, houdt de warmte het hele jaar vast."
Zijn missie is volbracht. Ad woont nu bijna twee jaar in het groene minidorp, dat uit 36 sociale huurwoningen bestaat. De huizen worden van stroom en warmte voorzien dankzij 600 zonnepanelen. “Die zijn aangesloten op een grote bak die in de zomer 450 graden wordt en de warme lucht het hele jaar door vasthoudt. Als we de verwarming aanzetten, wordt het water in de boilers daarmee verwarmd en verdeeld over onze vloerverwarming”, legt Ad uit.
Omdat er nog geen accu’s bestaan die voor het hele jaar stroom kunnen opslaan, moet Ad in de winter nog wel aankloppen bij een energiebedrijf. Walter heeft daar een andere oplossing voor bedacht. Hij heeft een regeling met zijn buren, een naastgelegen hotel. Hij levert hen in de zomer veel stroom, en in de winter krijgt hij dat terug. "Als buurt zou je vaker met een bedrijf moeten babbelen, waar je aan kunt leveren, want zij hebben vaak gunstigere energiecontracten", legt hij uit.
Het enige waar de twee zich nog druk over hoeven te maken zijn de stijgende voedselprijzen zou je denken, maar ook dat is in het Ecodorp geregeld. “We hebben een voedselbos met honderden gewassen, waar we zestig procent van ons voedsel vandaan kunnen halen”, zegt Ad. “Iedereen in het dorp werkt een of twee dagen per week in de tuin en zo is het eten voor iedereen gratis.”
Daar gaat Walter niet aan beginnen. “Ik heb daar de tijd niet voor”, lacht hij. “Wij eten in ieder geval geen vlees omwille van het milieu, maar voor het geld hoeven we dat ook niet te laten."