"We maken vier soorten piemels", vertelt Martijn Loonen terwijl hij de voorbeelden één voor één uit een groot rek met honderden gipsen leuters pakt. "Zo hebben we een mini- en mediumpiemel. Maar omdat de meeste vrouwen pas echt enthousiast worden van een maatje groter, is er een nog grotere piel. Voor de echte liefhebber is de allergrootste, eentje waar menig man jaloers op is, denk ik zo. Die laatste twee verkopen we dus het meest."

Het is al een tijdje hip om te doen, het versieren van een gipsen neppiemel. Overal worden workshops gegeven: op een vrijgezellenfeest, in de kroeg en bij de studentenvereniging, maar ook steeds meer in huiselijke kring. Daar wordt dan het nagebootste, gipsen mannelijk lid voorzien van verf, steentjes, veren, glitters en nog veel meer.

"Veel mensen zien ze steeds meer als kleine kunstwerkjes voor thuis", zegt Martijn Loonen van het Teteringse bedrijf. "En binnenkort komt er zelfs een Nederlands kampioenschap piemelpimpen."

De populariteit legt Martijn en zijn vrouw Jolanda geen windeieren. Jolanda geeft zelf workshops, en zo kwamen ze er achter dat het aanbod en productie van de namaakpiemels zeer beperkt was. Ze besloten om ze zelf te gaan maken. "We begonnen met een zakje van vijf kilo", vertelt Martijn, "maar inmiddels komt het gips per pallet binnen. Via onze webshop groeien we enorm. We verkopen duizenden pielen per maand."

"Wij spreken zelfs van een pielseizoen in plaats van een piekseizoen", lacht Jolanda. "Vanaf eind februari beginnen namelijk de vrijgezellenfeestjes. Maar nu was januari zelfs al druk." Een gipsen piemel kost grofweg tussen de zes en zestien euro. Ook spulletjes om de boel te pimpen worden verkocht. "We zijn inmiddels de grootste leverancier in Nederland en in België", zegt Martijn trots.

Niet iedereen kan de lol van de gipsen neppiemels inzien en ermee adverteren valt niet mee. Dankzij het internet zijn Martijn en Jolanda toch zeer succesvol. "Het exacte productieproces houden we geheim", zo zegt Martijn. "Maar je maakt een neppiemel met gietgips in een mal."

"Als de piemels uit de mal komen, drogen we ze zachtjes met ventilatoren", zo vervolgt hij. "Zo'n grote piel heeft daar wel twee weken voor nodig. Er staan er hier nu honderden in de kast te drogen." Kwaliteit staat daarbij hoog in het vaandel, zo vertelt hij. "Een goede piemel moet netjes gegoten zijn en geen luchtbellen of rare vormen hebben. Hij moet vooral ook netjes blijven staan, want er moet wel flink mee geknutseld kunnen worden."

Als het zo doorgaat, moet het stel wellicht uitbreiden. "Ja, wie weet", zegt Jolanda. "Maar we vinden het vooral erg leuk om te doen. We blijven experimenteren en hebben sinds kort zelfs gipsen vagina's en torso's om te versieren."