Zo'n vier jaar geleden vertrok Cees naar Soedan. Daar werkt hij voor een groot familiebedrijf dat voedsel maakt voor de lokale bevolking. Zo zag hij afgelopen week van dichtbij hoe de oorlog uitbrak tussen de twee legers in het land.

Afgelopen weekend vertelde Cees al hoe zijn huis in de stad Noord-Khartoem was ontvlucht naar zuidelijker en vooral veiliger gebied. Daar was het wachten tot de eerste evacuatievluchten het land zouden bereiken.

Het verlossende telefoontje kwam zaterdagnacht. Maar om bij het vliegveld te komen, moesten Cees en zijn medevluchters nog wel de gevaarlijke tocht terug naar het noorden afleggen. "Daar kwamen we echt alle ellende tegen: kapotte tanks, verwoeste huizen en doden op straat."

Uiteindelijk bereikte de groep na drie uur het vliegveld. "Normaal red je dat tochtje binnen drie kwartier. Maar je moet zo voorzichtig zijn om onder de radar te blijven. Het gaat om simpele dingen: geen zonnebril op, langzaam rijden, raampjes open."

Allemaal om zonder problemen langs de talloze controleposten van beide legers te komen. "Vorig jaar heb ik met mijn kinderen de Amerikaanse graven in Limburg bezocht. Dan zie je hoe jong die gasten waren. Dat is in Soedan niet anders. Allemaal jongens van een jaar of 18. En die staan daar dan met een geweer."

Op het vliegveld moest de groep nog zo'n tien uur wachten, tot ze uiteindelijk met het Hercules-toestel de lucht in konden. "Op dat moment was iedereen stil", vertelt Cees. De echte opluchting kwam pas na de landing in Egypte. "Daar gingen de lampen aan. Dan zie je de blijdschap bij iedereen in de ogen."

Na die tussenstop in Egypte, ging de reis verder naar Jordanië. "Daar zijn we super opgevangen. Er stond ontbijt klaar en chocola voor de kinderen. En koffie, daar was ik vooral blij mee."

Waar de meeste gevluchte Nederlanders naar huis zullen reizen, boekte Cees op eigen houtje een vlucht naar Dubai. Daar wonen zijn vrouw en kinderen.

Maandagmiddag werd het gezin in het Emiraat herenigd. "Inmiddels is de adrenaline een beetje mijn lijf uit. Vooral door een lekkere koude douche. Vanavond gaan we nog wat eten op de goede afloop en dan duik ik mijn bed in. De afgelopen dagen waren een achtbaan."

Achtbaan of niet, als het aan Cees ligt, keert hij over een tijdje gewoon terug naar Soedan. "Als het weer veilig is, dan wil ik weer die kant op. We moeten de boel weer opbouwen. Die mensen daar verdienen dit niet."