Er wordt nog hard gewerkt op chaletpark Boschvoort. Medewerkers van het Centraal orgaan Opvang Asielzoekers (COA) lopen af en aan met spullen. Magnetrons worden verwijderd en vervangen door koelkasten en stapelbedden. "We zijn zo goed als klaar", zegt projectleider Caroline Rombouts van het COA.

Het is nog onduidelijk wanneer de eerste jongeren aankomen. Er zijn nog enkele problemen. Zo is er achter het park een dassenburcht gevonden. "We moeten wachten op de rapporten van de ecologen voordat we alle jongeren hier kunnen opvangen." Een kleine groep kan er al wel terecht."

Voor die groep moeten de wandelpaden echter eerst verlicht worden. Vanwege de mogelijke aanwezigheid van vleermuizen in de omgeving moet er speciale groene vleermuisvriendelijke verlichting worden gebruikt. "Zodra die er is, kunnen we echt aan de slag", zegt Rombouts.

Er komen maximaal vier jongeren in één huis. "Wanneer ze vanuit Ter Apel hierheen komen, zijn ze de eerste dagen vooral moe", vertelt Rombouts. "Dan is het vooral uitrusten en veel slapen. Maar we zorgen meteen voor een dag- en nachtritme. Ze hebben ook even de tijd nodig om hun plekje te vinden."

Elk huisje heeft slaapkamers, maar ook een woonkamer en keuken. "De jongeren gaan straks zelf koken", zegt Rombouts. "We gaan ze kooklessen geven. Maar we gaan ze ook leren schoonmaken. Ze zullen zoveel mogelijk zelf het huishouden doen."

Overdag gaan de jongeren naar school. "We zijn nog aan het kijken waar dat zal zijn", legt de projectleider uit. "Als de school dichtbij is, gaan ze op de fiets. Daarom gaan we ze dan ook leren fietsen. Als de school verder weg is, regelen wij het vervoer van en naar school."

Op het park wordt gezorgd voor sportactiviteiten en andere bezigheden, zoals spelletjes. Om tien uur 's avonds moeten alle jongeren in hun huisje zijn. "Het park zelf is ideaal", zegt Rombouts. "Maar de plek is niet perfect. Voorzieningen zoals een supermarkt zijn eigenlijk te ver weg." De dichtstbijzijnde supermarkt ligt op vier kilometer.

Door de jonge asielzoekers een zo huiselijk mogelijke plek te bieden en hen bezig te houden, denkt het COA de overlast voor de buurt te beperken. “We snappen die zorgen echt wel”, zegt de projectleider. “We proberen het zo goed mogelijk te begeleiden. Maar dat er niks gebeurt kunnen we niet garanderen. Het blijven pubers.”

De opvang voor zo’n 80 jongeren blijft maximaal één jaar op het chaletpark. Daarna wordt het een opvangplek voor zo’n 120 kansrijke asielzoekers. Omwonenden vinden het geen goed idee om zoveel jonge asielzoekers bij elkaar op een vakantieparkje te zetten.