In de monumentale boerderij aan de Burgemeester van der Schansstraat wonen Emmy en Koos met acht vaste bewoners die er ieder een eigen kamer hebben. Emmy: “We zijn nadrukkelijk niet een soort vader of moeder voor ze want, iedereen heeft tenslotte een eigen familie. Koos en ik zijn belangrijke mensen in het leven van onze bewoners en de bewoners spelen op hun beurt een belangrijke rol in ons leven. We zijn een leefgemeenschap en geen raar gezin.”

Emmy en Koos stonden aan de wieg van het Thomashuis in Andel. Beiden hebben een achtergrond in de zorg en vonden het belangrijk om mensen met een beperking op een kleinschalige manier continuïteit te bieden. “We zagen bij andere woonvormen dat bewoners vaak te maken hadden met een stoet van begeleiders en hulpverleners die aan ze voorbij trok. Dat is niet goed voor hun ontwikkeling of hun gevoel van ‘gezien’ of ‘gekend’ te worden. Omdat wij er altijd zijn, kunnen wij wel hier wel voor zorgen en dat is heel prettig”, legt Emmy uit.

Hoewel de Emmy en Koos de vaste waarden zijn in het huis doen ze niet alles zelf. "Inmiddels hebben we al jaren een tof team met medewerkers om ons heen", vertelt Koos. "Daardoor kunnen we ook af en toe wat afstand nemen want bij ons lopen werk en privé altijd door elkaar. Ik heb daarom nooit het gevoel dat ik naar mijn werk ga. Ook bij afspraken die ik maak, moet ik altijd rekening houden met de mogelijkheid dat er iets tussenkomt."

"Er komt ook best een bak administratie bij kijken", vult Emmy aan. “Dat is in de loop der jaren ook steeds meer geworden. We zijn als Thomashuis een zelfstandige onderneming en je moet er dus voor zorgen dat de bedrijfsvoering klopt. Je bent naast begeleider ook werkgever. Dat was voor mij overigens in het begin de grootste uitdaging."

Het besef dat ze het Thomashuis over gaan dragen aan een nieuw koppel, dringt inmiddels steeds meer tot ze door. Koos: "Dat afscheid wordt heel erg pittig. De bewoners en hun familie zijn een deel van ons leven geworden."

"We zijn inderdaad enorm verknocht geraakt aan deze groep. Maar op een gegeven moment moet je weten wanneer je moet stoppen. Je gaat ongemerkt dingen op routine doen. Ik gun de bewoners een nieuw elan en daarvoor heb je andere mensen nodig", vindt Emmy..

Inmiddels is de zoektocht naar hun opvolgers gestart. Koos heeft hierover een duidelijk idee: "Naast kennis en ervaring moeten ze vooral plezier uitstralen en enthousiast zijn over het concept van het Thomashuis. Het is voor ons best een avontuur geweest, maar ook een enorme verrijking van ons leven."

Emmy: "Ik denk dat dit het leukste is wat ik ook gedaan heb. Tegelijkertijd zie ik er ook naar uit dat ons leven weer wat normaler wordt en dat ik meer tijd ga krijgen voor mijn twee kleindochters."

Op zaterdagmiddag 18 november houden de bewoners van het Thomashuis in Andel ‘open huis’. Mensen die geïnteresseerd zijn om het Thomashuis over te nemen, kunnen dan langskomen.