Lintje voor veldrijdster Daphny van den Brand uit Zeeland
Van den Brand was erg blij met de onderscheidingen die ze vrijdagavond kreeg. "Het is een momentje om stil van te worden. Ik had het absoluut niet zien aankomen. Maar het is wel echt heel mooi." Vooral de Koninklijke onderscheiding deed haar veel. "Er zijn niet zo heel veel mensen die zo'n speldje hebben, dat is wel heel speciaal."
MountainbikenIn 1994 debuteerde Van den Brand als profwielrenster op haar mountainbike. Een jaar later werd ze zevende op het EK en het WK junioren. Ze verruilde het mountainbiken voor veldrijden en werd sindsdien elf keer Nederlands kampioen veldrijden. In 2003 wist ze goud te veroveren op het WK veldrijden.
PrijzenVier keer heeft Daphny van den Brand de gouden medaille gewonnen op het EK. Daarnaast behaalde ze vier gouden plakken bij de wereldbekerkampioenschappen. Dit jaar nog heeft zij de tweede plaats gehaald op het NK veldrijden en eind januari won ze een zilveren medaille tijdens het WK in Koksijde.
Positie dames in veldritsportDaphny heeft zich altijd sterk gemaakt voor het belang van de veldritsport en de positie van de vrouwen daarin. Op haar initiatief werden de veldritwedstrijden tussen mannen en vrouwen gesplitst. Sinds 2000 is er een aparte wedstrijd voor dames. Daarnaast heeft Van den Brand gestreden om de internationale klassementen ook bij de vrouwen op het programma te krijgen. Daardoor heeft de veldritsport ook bij de dames internationaal aan belangstelling gewonnen.
"Ik ben natuurlijk de pionier van vrouwenveldrijden, een beetje de voorvechtster. Als je ziet wat we in al die jaren hebben gepresteerd, te veel om op te noemen eigenlijk en dat in best kort tijdsbestek. Ik hoop dat jonge meiden het waarderen en het stokje overnemen", aldus Van den Brand.
Onderscheiding van de KNWUVrijdagavond werd afscheid genomen van de topsportcarrière van de sportvrouw uit Zeeland. Naast de Koninklijke Onderscheiding kreeg ze ook de hoogste onderscheiding van de Koninklijke Nederlandse Wielren Unie (KNWU).
Als de veldrijdster terugkijkt op haar carrière, is ze vooral trots op haar wereldtitel. "Die blijft het mooiste, een wereldtitel is toch het hoogst haalbare. Daar ga je eigenlijk het hele jaar voor. Ik heb er één keer van mogen proeven. Dat blijft gewoon de mooiste."