5 september 2007: RIVM begint een onderzoek nadat de ziekte in het voorjaar in Herpen is uitgebroken en tientallen mensen ziek zijn geworden.
10 juni 2008: Minister Gerda Verburg van Landbouw treft extra maatregelen, waaronder een meldingsplicht voor veehouders met besmette stallen. Bezoek aan stallen wordt taboe en er mag geen mest worden uitgereden.
17 juni 2008: Bekend wordt dat voor het eerst een pati?nt is overleden door Q-koorts.
11 september 2008: Veehouders in Noord-Brabant krijgen te horen dat zij hun niet gedekte melkgeiten en melkschapen mogen laten inenten tegen Q-koorts.
20 april 2009: Houders van meer dan vijftig geiten en/of schapen in Brabant, een deel van Gelderland en een deel van Limburg worden verplicht hun dieren te laten vaccineren.
16 december 2009: De ministers Verburg en Klink maken bekend dat drachtige beesten moeten worden geruimd nadat in 2009 ruim 2000 mensen ziek zijn geworden.
15 juli 2010: Nadat ruim 50.000 geiten zijn gedood en het aantal nieuwe ziektegevallen daalt, worden het fok- en vervoersverbod versoepeld.
22 november 2010: Een evaluatiecommissie concludeert dat beide verantwoordelijke ministers ten tijde van de Q-koortscrisis te lang hebben gewacht met maatregelen. Het kabinet erkent dat de rijksoverheid doortastender had kunnen optreden.
11 januari 2012: De Nationale Ombudsman schiet Q-koortspati?nten te hulp. Hij vindt dat ze genoegdoening verdienen van de overheid.
27 februari 2012: Letselschadeadvocaten richten de stichting Q-koortsclaim op om namens pati?nten schade terug te eisen bij geitenboeren.
28 februari 2012: Het RIVM maakt bekend dat tot dusver in totaal 25 mensen zijn overleden aan Q-koorts.
19 februari 2012: Brenninkmeijer presenteert zijn bevindingen.
19 juni 2012: In zijn rapport vraagt de ombudsman excuses van de overheid voor de trage aanpak van de uitbraak van Q-koorts. Ook pleit hij voor een tegemoetkoming voor schrijnende gevallen en Brenninkmeijer wil een bevolkingsonderzoek.