Op 28 september 2003, zondagochtend om één uur, stortte in stoomketel 9 van de Amercentrale een 65 meter hoge steiger in. Op dat moment waren er acht schoonmakers, vier Turkse-Nederlanders en vier Amerikanen, bezig met onderhoudswerkzaamheden.
Direct na het instorten konden twee mensen worden gered, en later op de zondag nog één. Doordat de slachtoffers moeilijk te lokaliseren en te bereiken waren, duurde het nog dagen voordat de lijken van de andere vijf mannen geborgen konden worden.
BereikenEen van de slachtoffers is Rotterdammer Ulas Dogan. Hij was 27 jaar oud, student en gritspuiter. Hij zou later die week trouwen. Zover is het nooit gekomen.
Zijn zus Nese moet nog vaak aan hem denken. "Ik mis z'n gezelschap, elke dag nog. Zijn naam Ulas komt trouwens van een werkwoord dat 'bereiken' betekent. Hoe ironisch dat de reddingswerkers hem niet konden bereiken", zegt Nese, die in Rotterdam eigenaar is van een Turks vertaalbureau.
SpaghettiVoor brandweercommandant John Stasser en toenmalig burgemeester Matthieu Meijer waren het spannende dagen. Wat Stasser vooral is bijgebleven, is de chaos toen hij die nacht bij de centrale aankwam. "Er liepen Amerikanen en Turken te gillen, terwijl ik nog niet precies wist wat er aan de hand was." De eerste berichten die burgemeester Meijer kreeg, waren vooral verontrustend.
Getuigen verhaalden van een steiger die als spaghetti in elkaar lag. "Grote vraag was hoe we de slachtoffers en eventueel overlevenden moesten bereiken zonder te veel risico te lopen." Uiteindelijk werden er gaten in de zijkant van de ketel geboord en de steigerbuizen één voor één weggenomen. Op donderdag, vijf dagen na het ongeluk, kon het laatste slachtoffer geborgen worden.
OnmenselijkHet ongeluk had een lange juridische nasleep. In 2008 werd de Belgische ontwerper van de steiger veroordeeld tot een jaar cel, waarvan zes maanden voorwaardelijk. Onderaannemers, zoals de steigerbouwers, kregen geldboetes. Dit tot teleurstelling van Nese. "De steigerbouwer had veel zwaarder gestraft moeten worden. Ze wisten dat de steiger te zwaar en niet goed opgebouwd was, maar vanwege de kosten werd dat genegeerd. Schandalig en onmenselijk, ze hadden de steiger moeten afbreken."