Faillissement Scheepswerf Grave 1 jaar later: 'Het blijft moeilijk te begrijpen'
Heel lang scheen de zon voor de scheepswerf in Grave. Opdrachten genoeg. Maar als in 2008 de financiele crisis om zich heen grijpt raakt het ook de scheepswerf, waar zestig mensen werken. Er komt licht aan de horizon als de werf begin vorig jaar een hele mooie opdracht uit Duitsland krijgt. Voor zo'n 50 miljoen euro mag de scheepswerf twee hotel- passagierschepen bouwen met een lengte van 135 meter.
BestemmingsplanEen hele mooie klus. De werkgelegenheid is hiermee voor een paar jaar gegarandeerd. Er is echter 'n probleem. Volgens het bestemmingsplan mogen de schepen niet langer worden dan 110 meter. De opdracht lijkt niet door te kunnen gaan. "25 meter te lang, inderdaad", zegt oud-directeur Robert van Kessel. "Maar de vergunningen waren in orde, ook al zei de gemeente in eerste instantie van niet. Dat hebben ze later ook moeten toegeven."
GedogenMaandenlang volgt er een getouwtrek tussen het gemeentebestuur en de scheepswerf, zelfs Den Haag bemoeit zich ermee en er wordt een protestmars gehouden. Uiteindelijk wil de gemeente de bouw van de schepen voor 2,5 jaar gedogen. Volgens directeur van Kessel is dat geen goede oplossing. Tot verrassing van velen vraagt hij het faillissement aan: zestig mensen staan op straat.
"Onbegrijpelijk", zegt wethouder Eric Daandels. "We hadden er alles aan gedaan om de werkgelegenheid te behouden. Dat is helaas niet gelukt. Wat ik ons als gemeentebestuur kan verwijten is dat we misschien niet goed genoeg gecommuniceerd hebben met de werf en met de bevolking hier."
Geen goede oplossing"Ik kon niet anders", zegt Van Kessel. "Ik zou gegarandeerd de nodige procedures vanwege milieuregels op me af zien komen. Met uiteindelijk tientallen miljoenen aan kosten wegens vertraging van de bouw. Nee, het was geen goede oplossing. De toekomst van de werf was ook niet gegarandeerd. Er zat niets anders op dan het faillissement aan te vragen." Geert Ormel en Martie Nuijen zijn twee van de werknemers die op straat komen te staan. Ormel is er een hele tijd ziek van geweest. "Ik was, boos, had veel verdriet en kon weken niet slapen." Nuijen voelde vooral machteloosheid. "Het gebeurt je en het overkomt je, zonder dat je er invloed op hebt."
Toekomst onduidelijkDe scheepswerf staat er nog steeds. Wat er mee gaat gebeuren is onduidelijk. Nog steeds kunnen er schepen worden gebouwd. Maar de kans dat dat ooit gaat gebeuren is klein. Wel heeft Van Kessel in de kantoorruimte van de scheepswerf een bedrijfje opgezet. Samen met zes oud-werknemers maakt hij bouwtekeningen van schepen.
Ook veel andere oud-werknemers hebben werk gevonden. Vaak gaat het om tijdelijke contracten. Enkele oud-werknemers zijn nog steeds op zoek naar een baan. Zo ook Geert Ormel en Martie Nuijen. "Het is nog steeds niet te begrijpen hoe het zover heeft kunnen komen", zegt Nuijen. "Het zal voor Geert en mij niet meevallen om een baan te vinden. We zijn vijftigers, meer hoef ik niet te zeggen."