Op zondagochtend 16 maart loopt Jo Vlemmix naar het graf van Fien. Op het kerkhof wordt hij op zijn achterhoofd geslagen.
Hij wordt tegen de grond geduwd. Hij voelt hoe hij bij zijn haren wordt vastgegrepen. Zijn hoofd wordt omhooggetrokken. Hij wordt met zijn gezicht tegen de betonnen tegels geslagen. Keihard. "Er was zoveel bloed."
Wat een lafaardHij ziet nog hoe de man wegrent. "Wat een lafaard," denkt hij. "Had je niet van voren kunnen komen?" Jo stond altijd al zijn mannetje, maar tegen zoiets kun je weinig beginnen. En hij is natuurlijk de jongste niet meer. Zijn aanvaller is een jaar of 25. Hij heeft 120 euro buitgemaakt. De portemonnee van Jo wordt later leeg teruggevonden.
Jo blijft maar bloeden uit zijn neus. 's Avonds bloedt het nog steeds. Het ene na het andere verband kleurt binnen een paar seconden rood. De rechterkant van zijn gezicht, zo hard tegen de tegels geslagen, kleurt dieppaars. Het wit van zijn rechteroog wordt dieprood.
Bang naar het kerkhofDe blauwe plekken trekken wel weg, maar de deuk in de ziel van Jo blijft. Hij gaat niet meer graag naar het kerkhof, naar Fien. Hij kijkt schichtig om zich heen als hij het pad afloopt. "Ik denk de hele tijd dat er iemand achter me aan komt. En ik ging hier altijd zo graag naartoe." 
Dochter Marian vergezelt haar vader nu. Ze kookt van woede en praat met trillende stem. Het is maar goed dat de dader niet voor haar neus staat. "Ik weet niet wat ik zou doen. Ik denk alleen maar: waarom?"
Elke dag langskomenJo vertelt over Fien. Dat ze grapjes maakten, vlak voordat ze overleed. Dat Jo best naar andere vrouwen mocht knipogen als ze er niet meer was. Daar wilde Jo niets van weten. "Ik kom elke dag naar jou knipogen," zei hij tegen Fien. De afgelopen zes jaar, miste Jo slechts één dag.
"Ik had het beloofd en beloftes moet je nakomen," zegt Jo, terwijl een traan langs zijn gehavende gezicht biggelt. Hij houdt zielsveel van Fien, ze waren meer dan vijftig jaar getrouwd. Als hij op bezoek bij haar wil, moet hij weer langs die plek. Daar waar hij is neergeslagen, mishandeld en beroofd. "Ik ben geen haatdragende man, ik kan vergeten en vergeven. Maar dit is belachelijk. Zo iemand kun je niet meer tot de mensen rekenen."
Wie is deze man?De politie heeft nog geen idee wie er achter de brute roofoverval zit en zoekt getuigen. De dader is een man van ongeveer 25 jaar. Hij is 1,85 meter lang en heeft een getinte huidskleur. Hij droeg een donkere muts met een wit merkteken, een donkere heupjas, een donkere broek en donkere schoenen met witte details.
Een getuige verklaarde deze man vaker te hebben gezien op of in de omgeving van de Veldmaarschalk Montgomerylaan. Hij zou dan vaak in zichzelf mompelen.
Hulp onderwegUit het hele land stromen steunbetuigingen binnen voor Vlemmix, sinds hij vorige week in elkaar werd geslagen. Veel mensen spreken hun afschuw uit over wat er is gebeurd.
Enkele ex-militairen die zijn verhaal hoorden, willen de man graag helpen en bieden aan hem te gaan beveiligen als hij naar de begraafplaats gaat.