Toen Patricio zes jaar oud was en nog in Angola woonde, werd zijn vader uit huis meegenomen door mannen in uniform. Dat was de laatste keer dat Patricio hem gezien heeft. Hij was negen jaar oud toen zijn moeder overleed.
Korte tijd later werd Patricio op school door 'een onbekende man' opgehaald. Diezelfde avond zat hij in het vliegtuig naar Nederland. Op zijn elfde kwam hij zo bij een pleeggezin in Putten terecht. Met dat gezin verhuisde hij al snel naar Roosendaal. Daar woont hij nog steeds, maar inmiddels op zichzelf.
'Dit is mijn thuis'De 23-jarige Brabander viel in 2007 niet onder het generaal pardon. Hij was net te laat naar Nederland gekomen om hiervoor in aanmerking te komen. Eind 2012 viel hij ook niet onder het kinderpardon omdat hij te oud zou zijn.
Formele adoptie door zijn pleegouders ging niet door, omdat zij uit elkaar gingen. Hierdoor moest Patricio in april eigenlijk vertrekken uit Nederland. "Dit is mijn thuis, in Angola heb ik niks", liet de schildersleerling toen weten tijdens een uitzending van het Omroep Brabant-televisieprogramma Onder Ons.

'Roosendaalse Mauro'Advocaat Yap noemde de situatie van Patricio nog 'schrijnender dan die van Mauro'. Eindhovenaar Mauro Manuel Die kreeg ruim een jaar geleden, na jarenlange onduidelijkheid, een definitieve verblijfsvergunning.
Patricio voldoet afgezien van zijn leeftijd aan alle criteria van de nieuwe wet. Staatssecretaris Fred Teeven erkent deze bijzondere situatie en wil daarom de 'Roosendaalse Mauro' tegemoet komen.
Vertrek uit NederlandIn de afgelopen periode werden er in Roosendaal op verschillende fronten actie gevoerd om Patricio in Nederland te laten blijven. Er werd onder meer een speciale Facebookpagina voor Patricio opgericht. Die heeft nu 3600 likes.