In de eetzaal van Huize Elisabeth zit op een tafel een leuk uitziend robotje. Ze is wit van kleur met speciaal voor Nederland oranje accenten. Haar ogen kijken levendig de ruimte in. Ze zit en ze wacht, Zora wacht op een eerste kennismaking met bewoners van  Huize Elisabeth.
Ik ben ZoraRond koffietijd vrijdagmorgen komen de ouderen binnen, bijna allemaal met een rollator. De ontwerpers van Zora drukken op een knop en Zora stelt zich onmiddellijk voor. "Ik ben Zora de zorgrobot, ik ben blij bij jullie te zijn. Vught wordt mijn nieuwe thuis." En de dame, want het is een meisje, doet een openingsdansje op muziek van Imca Marina. De ouderen klappen meteen spontaan mee.  
Praten met een robot"Ze moet het leuk maken voor de mensen", zegt professor Kardol die als bestuurder ook betrokken is bij Huize Elisabeth. "Ze doet bewegingsoefeningen voor, ze begeleidt mensen en spreekt ze toe." Zora, die inmiddels op schoot zit bij een oudere vrouw, informeert naar het weer van vandaag en vraagt of het niet te warm is. De robot krijgt gewoon antwoord alsof het gaat om een mens.
Het is geen mens, hoewel"Nee", zegt Tommy Deblieck van het bedrijf dat de software voor de Zora heeft ontwikkeld. "Ze heeft geen ziel, maar mensen dichten deze robot wel menselijke trekjes toe. Als ze een paar dagen ergens woont of verblijft, wordt ze gewoon in het gezin, de school of het verzorgingshuis opgenomen. Alsof het gaat om een mens een familielid."
Zora is een zogeheten humanoïde robot. Anders gezegd: ze heeft armen en benen en kan zelfstandig bewegen. Een wandelingetje hand in hand kan ook. De robot werd ontwikkeld door het Franse bedrijf Aldebaran.
Zoenen"Krijg ik een zoen?", vraagt Zora aan de dame bij wie ze als een klein kind in de armen ligt. En de robot krijgt waar ze om vraagt: een pakkerd!
Zora kost voor instellingen die meedoen aan een internationaal onderzoek 15.000 euro.