De tentoonstelling in Tilburg wordt gedragen door de collectie van de Britten Geoffrey Rayner en Richard Chamberlain, die ook een boek over het onderwerp schreven. Zij verzamelen al heel lang stoffen die door twintigste eeuwse kunstenaars zijn ontworpen en zelfs bij het Textielmuseum zijn ze onder de indruk van de collectie. In Tilburg hangen nu stoffen die voor het eerst in Nederland te zien zijn.
Niet voor het geldDe tentoonstelling houdt niet op bij het werk van de drie bovengenoemde kunstenaars. Veel succesvolle kunstenaars hebben ook stoffen ontworpen. "Niet omdat ze het geld nodig hadden", zegt Richard Chamberlain. "Maar ze vonden het wel leuk om op deze manier op te vallen én om eens met hele andere technieken te werken."
Het was voor hen ook een manier om een groot publiek aan te spreken. De sjaaltjes die Salvador Dalí ontwierp zullen niet goedkoop zijn geweest, maar altijd nog een stuk voordeliger dan zijn schilderijen. Volgens Caroline Boot ontwierp Picasso trouwens wel kleding- en gordijnstoffen, maar geen meubelstoffen die dan voor stoelen gebruikt hadden kunnen worden. "Je mocht wel naar een Picasso kíjken maar je mocht er niet op gaan zitten."
Reclame Succes voor de kunstenaar, leuk voor de consument die mooie stoffen kreeg en goed voor de fabrikant. Of zoals Chamberlain het zegt: "Als je kan zeggen dat Picasso dertig of veertig stoffen voor je ontworpen heeft... dát is pas reclame."
En wat opvalt ... de stoffen zijn machinaal gemaakt. Er moeten vele tienduizenden meters van beschikbaar zijn geweest. Maar nu zijn ze zeldzaam. Waar is al die stof gebleven? Kijk eens op zolder! Echte kunst!