Al meer dan twintig jaar woont Barbara M. in Bronlaak. Ze had al langer ruzie met een andere cliënt en begin maart ging het opeens mis. Na een woordenwisseling met de medebewoonster rende ze overstuur het kantoor van de orthopedagoge binnen en al snel greep Barbara haar bij de keel. Twee andere verzorgers moesten de orthopedagoge bevrijden. In 2013 viel de bewoonster ook al een verzorgster aan. Ook toen vloog ze het slachtoffer naar de keel. Beide vrouwen deden aangifte.
Barbara was er niet bij in de rechtszaal, dat is te traumatisch volgens haar advocaat. De orthopedagoge was er wel en liet een verklaring voorlezen door haar advocaat. "Ik moet nog steeds veel huilen, ik voel me onrustig en vermoeid", zegt ze daarin.
Spijt en een tekeningDe vrouw is nog steeds niet volledig aan het werk en zorgt ervoor dat ze niet in contact kan komen met de verdachte, die nog steeds op Bronlaak woont. Ook van Barbara werd een verklaring voorgelezen: "Ik heb superveel spijt en ik wil een mooie tekening maken om het goed te maken met Hanneke (de orthopedagoge red.)".
De vraag die boven de zaak blijft hangen, is of je iemand met een heel laag IQ en autisme, zoals Barbara, wel kunt vervolgen. Die vraag wordt ook in de rechtszaal niet beantwoord.
Wachten op rapportJustitie kan nog geen eis neerleggen omdat ze nog wachten op een rapport. En dus wordt de zaak aangehouden. De rechter zegt wel dat ook zij vindt dat deze zaak eigenlijk niet in het strafrecht thuishoort. Ze roept alle partijen op om zo snel mogelijk een nieuwe zorginstelling te vinden waar de vrouw de juiste zorg kan krijgen.
Op 25 november gaat de zaak weer verder.