Het decor is meteen al helder. De vloer wiebelt. De acteurs moeten hun best doen om het evenwicht te bewaren. Een mooie verwijzing naar het dagelijks werk van ambtenaren en politici.
VertrouwelijkOsterop van Het Zuidelijk Toneel had z'n twijfels toen hij vroeg of hij een poosje mee mocht lopen op het Eindhovense stadhuis. Maar het mocht. Al moest hij wel beloven geen vertrouwelijke informatie te lekken en hij mocht ook geen herkenbare personen in zijn stuk opvoeren.
Dat bleef overigens een kwestie van vertrouwen, want het gemeentebestuur heeft de tekst van de voorstelling niet gecontroleerd.
Zes koppen koffieMarcel kende de vooroordelen. "Eén cliché is in ieder geval waar", zegt hij. "Er wordt heel erg veel koffie gedronken. Er waren dagen dat ik voor het eind van de ochtend al zes koppen op had".
StroperigDe andere clichés...? "Ik ben alleen maar hardwerkende en betrokken mensen tegengekomen. Het systeem is langzaam en stroperig maar dat komt omdat we kiezen voor de democratie waar alle belangen heel precies moeten worden afgewogen. Het zou allemaal wel efficiënter en sneller kunnen maar dan moet je kiezen voor een dictator, die kan snel knopen doorhakken."
In 'Waterdragers' geen Jiskefet-achtige taferelen in een gespeeld gemeentehuis. Osterop zet vier mensen neer die samen een beslissing moeten nemen, maar die andere belangen hebben. Hun verhalen zijn elk voor zich logisch maar samen komen ze er niet uit. Hoe moeilijk kan het zijn om een besluit te nemen? Heel moeilijk!