Collage van kieviten (Foto: Marianne Wijten)Op de collage zie je veel kieviten bij elkaar. Naar de winter toe, zo vanaf september, leven kieviten inderdaad in groepen in Nederland. Het merendeel van de kieviten trekt trouwens naar Zuidwest-Europa om daar te overwinteren. De groepen kieviten, die hier blijven, verplaatsen zich bij strenge vorst en trekken vaak voor de vorstgrens uit verder naar Zuid-Europa. Oorspronkelijk waren de kieviten de bewoners van de grassteppen in gematigd Europa en Azië. Hun broedgebieden werden door de mens in gebruik genomen om vee te weiden en gewassen te verbouwen. De kieviten hebben zich hieraan goed aangepast en het is één van de weinige soorten die zich goed in stand kan houden op akkers en weilanden in Nederland.
Bladpootwants (Foto: Diny Hoeks)Op de foto een insect uit de wantsenfamilie. Dit insect noemen we een bladpootwants. Deze bladpootwantsen komen oorspronkelijk uit Amerika komt, maar worden de laatste jaren vanaf 2007 steeds vaker gezien in Nederland. Zelf heb ik ook verschillende keren dit diertje gezien in de Oisterwijkse bossen. Bladpootwantsen kan je vooral aantreffen in bossen, vooral bossen met naaldhout, maar je komt ze ook tegen in tuinen en parken. Het meest kan je ze aantreffen tussen augustus en oktober.
Buizerd op weipaaltje (Foto: Janet)Op de foto zie je een roofvogel op een paaltje zitten. Dit soort houdingen en op dit soort typische plekken is maar voor weinig roofvogels gegeven. Meestal zijn dat buizerds. Naar de winter toe komen ook steeds meer buizerds uit Scandinavië hier overwinteren en die zie je dan massaal op paaltjes in weilanden en langs snelwegen neerstrijken. Janet, de fotografe, dacht ook wel dat het een buizerd was, maar twijfelde omdat ze zoveel wit aan de vogel zag. De kleurvariatie is bij buizerds erg groot. Er zijn erg donkergekleurde exemplaren terwijl er ook zijn met een bijna witte onderkant. Vermoedelijk komt dat vanwege de vermenging met de vaak lichtere soorten uit het noorden.
Doodshoofdvlinder (Foto: Theo Zweegers)Op de foto een heel bijzondere vlinder. In mijn leven als boswachter heb ik die vlinder ook pas twee keer gezien. Het is namelijk een doodshoofdvlinder. De naam doodshoofdvlinder of doodskopvlinder of doodshoofdpijlstaart heeft deze vlinder te danken aan de op een schedel lijkende vlek op het borststuk van die vlinder. De familie waar deze vlinder bij hoort, is de familie van  pijlstaarten, zoals ook het groot avondrood, de lindepijlstaart en de Avondpauwoog.
In principe komt deze doodshoofdvlinder voornamelijk voor in delen van Afrika en Azië. Het is echter een trekvlinder die in de zomer noordwaarts vliegt en enorme afstanden kan afleggen .Ze trekken dan zelfs zo ver dat men ze tegen kan komen in Scandinavië. Ook Nederland wordt jaarlijks bezocht, maar helaas kan de doodshoofdvlinder zich hier niet handhaven.
Gedicht Hongaarse eik (Door Loes Westgeest)er staat een imposante eikin een Oisterwijkse woonwijkop een klein plantsoenals parel in het groenbij het project “Kunst en Bomen”ben ik hem zowaar tegengekomenik keek er omhoog enonder zijn indrukwekkende takkenboogheeft hij mij betoverdmijn hart volledig veroverdmijn ziel geraaktmij klein gemaaktdat is mij daar zomaar overkomeneen boomom eens helemaal bij weg te dromeneen boomdie zachtjes fluistertgewillig naar me luistertwaartegen ik kan leunenen mij dan zal steunen
een eik uit Hongarijeom me liefdevoltegenaan te vlijen