Piet sloot zich al vrij snel na de oorlog aan bij de Amerikanen. Hij vocht met hen mee en kwam zo uiteindelijk ook weer in Nederland. In Eindhoven hoorde hij dat de Engelsen voor Den Bosch stonden. Hij vroeg aan de Amerikanen of hij naar de Engelsen mocht, om zo zijn eigen stad mee te bevrijden.
Piet groeide op zonder moeder, hij woonde in de Hinthamerstraat met zijn vader. Ze huurden daar een kamer. Piet bleek een avonturier en voor 'd'n duvel nie bang'. Toen hij met de Engelsen Den Bosch binnentrok liep hij via zijn eigen huis in de Hinthamerstraat.
Hij zag zijn vader uit het raam kijken en beneden stonden mensen in de deuropening. Tonny Kerkhof zat er destijds ondergedoken: "We zagen Piet met de Engelsen meelopen, we riepen nog; Hé, daar loopt onze Piet."
ErenNiet lang daarna sneuvelt Piet als hij probeert een Engelse gewonde soldaat in veiligheid te brengen. 23 jaar pas. Werkgroep Klein Monument van de Kring Vrienden van ’s-Hertogenbosch eert Piet Kerssens ieder jaar weer, bij zijn eigen monumentje op de plaats waar hij gesneuveld is.
En dat is maandag 27 oktober precies 70 jaar en een dag geleden.