Vijf dansers staan er op het podium in 'Alpha'. Allemaal in een pak, met keurig overhemd en een stropdas. 'Alpha' gaat over mannetjes, over de gebaren en bewegingen waarmee mannen de onderlinge pikorde vaststellen. Volgens haar flyer heeft Pia Meuthen zich laten inspireren door het gedrag van mannen in topfuncties maar ook door het werk van de inmiddels wereldberoemde mensapenkenner Frans de Waal.
PaaldansersDe keurige pakken weerhouden de dansers overigens niet van behoorlijk indrukwekkende bewegingen. In deze voorstelling werkt Pia Meuthen weer met een mengeling van dans en acrobatiek. Op het podium staan twee metershoge palen waar de mannen aan zwieren als vlaggen,  inklimmen of juist proberen elkaar uit te trekken. De apenrots, de carrièreladder... de vergelijkingen liggen voor de hand.
Het spel gaat pas echt op de wagen als er een vrouw ten tonele verschijnt. Geen danseres, maar een zangeres (sopraan Linde Schinkel), ze zit als niet-danser net in een andere wereld. Maar mannengedrag verandert als er een mooie vrouw met over elkaar geslagen benen op een kruk zit toe te kijken. De mannen die even tevoren nog vrolijke en onschuldige  jongensgrappen met elkaar uithaalden, worden concurrenten en dát verandert de zaak.
Ook de gewelddadige kantIs het erg als je al snel door hebt, waar het over gaat? Soms wel maar in 'Alpha' niet. Het is een voorstelling in een hoog tempo waar voortdurend dingen veranderen. De gebaren en de bewegingen zijn  voor iedereen die wel eens met mannen te maken heeft herkenbaar. Vaak raken ze de lachspieren, soms de duistere en de gewelddadige kant.
Aan het eind van de voorstelling trekken de dansers hun keurige pakken weer aan. Maar dan weet de toeschouwer wat zich onder die pakken verborgen houdt. Onze beschaving is soms maar een dun laagje aan de buitenkant... al is er hoop zolang er voorstellingen als 'Alpha' uit voortkomen.