Overal waar Phillip Cocu voetbalde, was hij succesvol. Met PSV, Barcelona en Oranje reeg hij de successen aaneen en toen Cocu vorig jaar coach werd van PSV waren de verwachtingen hoog gespannen. Het 'zondagskind', zoals hij beschreven wordt in Helden, kreeg echter op februari van dit jaar na een MRI-scan met contrastvloeistof te horen dat hij een tumor in zijn rug had.
MokerslagVoor Cocu, die altijd als een voorbeeldige prof geleefd had en zelden geblesseerd was, kwam de mededeling aan als een mokerslag. Maar hij sprak met niemand van de selectie over het slechte nieuws. Pas twee dagen voordat hij geopereerd werd, op donderdag 27 maart, liet Cocu de selectie en de staf iets weten.
Cocu in Helden: "Na de training heb ik alle spelers in de kleedkamer geroepen. Ik heb ze verteld wat ik de laatste anderhalve maand had meegemaakt, wat er ging gebeuren en dat ik bewust zo lang mogelijk had gewacht hen te informeren om op die manier normaal door te kunnen werken. Ik wilde niet dat het zou uitlekken en dat is niet gebeurd."
'Het enige dat telde was de operatie'Na het gesprek met de selectie lichtte Cocu ook zijn eigen staf in. "Toen iedereen op de hoogte was, had ik pas echt tijd voor mezelf", zegt Cocu in het interview met het magazine. "Ik moest me een dag later al melden in het ziekenhuis. Toen pas had ik tijd om me te realiseren wat er ging gebeuren. Alles viel weg, het enige dat toen nog telde was de operatie", aldus Cocu.    
'Goedaardig, maar kwaadaardig van karakter'Op 27 maart volgde de operatie en Cocu lag er nachten wakker van. Hij piekerde veel in het voortraject. "De ingreep zelf duurde een paar uur, ik was ervan overtuigd dat ik het aan zou kunnen. De tumor was goedaardig, maar kwaadaardig van karakter. Na de operatie zeiden ze ook meteen dat het geslaagd was, dat ze de tumor helemaal weg hadden kunnen halen. Dat was heerlijk", aldus Cocu in het interview met Helden.
WinnenEen week na de geslaagde operatie mocht Cocu naar huis. Het revalidatieproces kon beginnen. Cocu: "Ik had ondertussen ook gehoord dat er zoals verwacht geen uitzaaiingen in mijn hoofd waren. Eenmaal thuis merkte ik pas goed wat zo'n operatie fysiek met je doet. Na een wandeling van tien minuten moest ik twee uur slapen. Het goede was, dat ik meteen weer optimistisch was, dat ik voelde dat ik zou winnen, om het zo uit te drukken."
Het hele, openhartige verhaal van Phillip Cocu over zijn moeilijke periode voor tijdens en na zijn rugoperatie is te lezen in Helden, het magazine van Frits en Barbara Barend.