Terwijl in de rest van de provincie carnaval wordt gevierd, is Elvira met een stel vrijwilligers bezig met haar zandtapijt. Uiterst geconcentreerd strooien ze met theezeefjes hele dunne laagjes zand in het patroon dat Elvira met krijt op de grond heeft getekend. Vooral waar twee kleuren elkaar raken, is het een precies karweitje. De cirkels en de driehoeken moeten het hebben van hele strakke lijnen.
ZandkleurDe kleuren van het werk doen vermoeden dat Elvia kleurstof door het zand mengt. Maar zo is het niet. Over de hele wereld komen blijkbaar nogal wat kleuren zand voor; zand is niet alleen zandkleurig. De vrijwilligers kunnen kiezen uit honderden zakjes, flessen en potjes met allemaal verschillende kleuren. Er is oranje zand, er is groen zand, er is lichtblauw zand... en zo gaat het maar door. Uit veel zakjes steekt een etiketje met de plaats van herkomst.
Meer dan duizend verschillende soorten, zoveel zand heeft Elvira in haar collectie die nu officieel 'Sammlung Weltensand' heet en die in de afgelopen vijftien jaar is opgebouwd. Bij Elvira werkt het net als bij veel andere verzamelaars: als mensen eenmaal weten wat je spaart, nemen ze graag wat voor je mee.
KwetsbaarHet tapijt is kwetsbaar; het laagje zand is nauwelijks een millimeter dik. Elvia heeft ze inmiddels op nogal wat verschillende plaatsen zandtapijten aangelegd en meestal gaat het goed. Soms wil, iemand toch even voelen... tot Elviras verdriet want het is lastig om de zaak weer te herstellen. Foto's van al die werken wil ze afdrukken in een boek waarvoor nu een crowdfunding-actie loopt.
29 Maart is de laatste dag van de tentoonstelling. Een danser geeft dan op het zandtapijt een voorstelling. Alle kleurtjes worden gemengd tot een berg egaal grijs. Maar dat is vooruitlopen op de zaak. Komend weekeinde moet het tapijt 'Kwarts' klaar zijn en daarna mag iedereen een maand komen kijken. Heel voorzichtig... dat wel.