De bronzen klok werd in 1943 op een boot met andere klokken naar Duitsland gezet, maar zonk naar de bodem van de Eems bij Delfzijl. Hans Nieuwenhuizen is de koster van de kerk in Uitwijk. Hij vertelt het verhaal van de reis die de klok van Uitwijk door de geschiedenis maakte. "We zijn heel blij dat hij nu weer terug is. De Duitsers wilden hem als grondstof hebben. Het moest naar een fabriek in Duitsland. Voor tanks of munitie."
Maar het verhaal liep anders. Het Duitse schip werd door de geallieerden tot zinken gebracht. Na de oorlog werd de klok opgedoken en herkend als die van Uitwijk. Volgens koster Nieuwenhuizen is de klok boven Delfzijl teruggevonden. "De smid is de klok gaan ophalen na de oorlog. De klok heeft een randschrift en daardoor wisten ze dat hij in Uitwijk thuishoort. Er staat op: Ick roep om Godens voort te horen, die niet comt die is verloren."  
Boze schooljeugdDe klok ging niet verloren, maar was wel gehavend. Het duurde jaren voor er geld bij elkaar was voor de restauratie van de kerk en van de klok. Hans van Vianen van de restauratiecommissie legt uit dat de klok bij Koninklijke Eijsbouts in Asten moest worden gerestaureerd.
"De kroonarmen waren eraf en hij was gescheurd aan de bovenkant. Waarschijnlijk heeft de schooljeugd tegen de klok geslagen toen ie in 1943 voor de kerk stond om afgevoerd te worden." De koster kan het beamen. "Ze waren kwaad, maar ze wisten natuurlijk niet dat de klok zou terugkeren. Ik ben blij dat ie er weer hangt."