De getijdenwatermolen in de Scheldestad stamt uit 1497 en is daarmee één van de oudste monumenten in Brabant. Door slim gebruik te maken van eb en vloed, draaide het waterrad twee keer een paar uur per dag. Het was een huzarenstukje van laat-middeleeuwse techniek waarmee tot wel vijf molenstenen tegelijkertijd meel konden malen. Buiten Brabant is er alleen nog een iets jonger exemplaar in Zeeland.
Spoorloos Door nieuwe technieken raakte het gevaarte eind negentiende eeuw in verval. In 1887 werd het rad verkocht aan de hoogste bieder. "Sindsdien is niet meer te zien dat hier ooit iets heel bijzonders stond. Ook nu nog kloppen mensen bij mij aan met de vraag waar de watermolen is", zegt Smeenk.
Gulle gevers gezochtDe 'amputatie' van de molen is hem en veel mensen in Bergen op Zoom een doorn in het oog. En daarom moet er een rad komen, vindt Hans Smeenk. De kosten schat hij op 700.000 euro. De gemeente wil best een duit in het 'radje' doen, maar niet het hele bedrag. Hans Smeenk hoopt daarom hulp van meer geldschieters. "Want een watermolen zonder rad is als een windmolen zonder wieken!"