Zaal De Bussel in Deurne was nog een keer gevuld met de voormalige strijdmakkers. Er zijn er niet veel meer en de mannen die er nog wel zitten, zijn allemaal de 80 ruim gepasseerd. "De mensen die in het bestuur zaten, zijn allemaal negentig of ouder en die zijn niet mans genoeg meer. En er is geen opvolging. Dus het stopt hier", zegt voorzitter Piet te Walvaart.
De bond werd 25 jaar geleden opgericht zodat de veteranen hun verhaal kwijt konden bij elkaar. De Indiëgangers werden niet met gejuich onthaald toen ze terugkwamen uit de oorlog. Tijdens de bijeenkomsten konden de oud-strijders met elkaar praten over dingen waar ze vaak thuis niet over spraken.
Vrede met het oorlogsverledenMet Indonesische dansers en een band werd woensdag nog even de sfeer van weleer opgeroepen. De meeste Indiëgangers in Deurne lijken vrede te hebben met het oorlogsverleden. Te Walvaart: "De mensen die heel veel meegemaakt hebben, ja die zitten er dikwijls nog wel mee, maar de anderen die hebben het eigenlijk wel een plek gegeven. Ze willen nog wel praten, maar dan over de goede herinneringen."
Harrie Nouwen is gebroken uit de oorlog gekomen. Voor hem zijn de bijeenkomsten heel dubbel. Aan de ene kant brengt het moeilijke herinneringen boven aan de doden en de verloren strijdmakkers. Aan de andere kant vindt hij het fijn om zijn oude vrienden weer terug te zien. "Kameraden onder elkaar; da's eigenaardig hè. Daar hou je heel veel van. Niet liefde, maar je bent op elkaar aangewezen. Of je luitenant bent of generaal; dat speelt geen rol."