Een moeder van een jaar of 70 en haar dochter lopen gearmd langs een lange rits doodskisten. Druk pratend wijzen ze beurtelings op een van de peperdure houten kisten. Moeder: "In deze kist zie ik mezelf wel liggen."
Ze is niet ziek en verwacht niet snel dood te gaan, maar ze wil zeker weten dat als haar uur gekomen is, de uitvaart precies verloopt zoals zij het wil. Haar dochter: "En dan is zo'n avond als deze natuurlijk ideaal. In grote lijnen weten we het al wel, hoor. Maar het kan nooit kwaad om nog eens wat andere mogelijkheden te bekijken."
Geforceerde grappen over de doodDan gaan de deuren van de theaterzaal open. Een lange, in het zwart geklede dame zingt een bekende begrafenis-hit van Nana Mouskouri. Vervolgens wordt een gedicht voorgedragen en maakt een cabaret-trio wat geforceerde grappen over de dood. Een oudere, mannelijke bezoeker: "Toch vind ik het wel bijzonder om een keer mee te maken."
'DoodONgewoon', zo heet de show. Uitvaartondernemer Patricia van Vliet organiseerde de avond. "Ik wil door een aantal bijzondere aspecten die onderdeel kunnen vormen van een uitvaart bij elkaar te brengen het taboe rond overlijden en uitvaarten wegnemen, zorgen dat alles bespreekbaar wordt."
Een ouder echtpaar bevestigt die gedachte. "Het is toch een moeilijk onderwerp om over te praten, het is fijn dat iemand anders dat nu voor je doet", legt de man uit.