BeversporenOp de eerste foto zijn heel duidelijk knaagsporen van een bever te zien. Ook op de andere foto die Piet Haverkamp aanleverde zijn duidelijk sporen te zien van het werk van de bever. Op foto 1 zie je duidelijk de bekende potloodpunt, die van de stam overblijft na doormidden knagen van de boom door de bever. Op foto 2 zie je duidelijk stukjes gehakte boomdelen te zien.
Dode meikeverOp de foto zie je een dode meikever. De 'buuf' had allemaal dode meikevers gevonden op een pad in Biezenmortel. Haar vraag kon ik maar moeilijk beantwoorden, omdat de schilden bij de meeste dieren eraf waren. Aan de onderkant zag ik wel een heel duidelijk meikeverlijf, maar vanwege het missen van schilden, raakte ik wat in de war.
Na nog wat lijken gezien te hebben, ben ik wel een half schild tegengekomen en wist ik dus definitief dat het om meikevers ging. Het is ook de maand van de meikever of mulder (vanwege het wit op de schilden) en daarom ook zijn naam, genoemd naar de maand waarin ze voorkomen.
VosOp de foto zien we een hele mooie jonge vos en de vraag van Diana Kuijten is of dit een achterblijver in groei is of dat het er één is uit een tweede nest, want ze heeft er zes geteld waarvan er dus twee aanzienlijk kleiner zijn.
Een hele lastige vraag. Meestal werpt het vrouwtje vier tot vijf jongen, uitzonderlijk zes. Het lijkt er dus op dat er een tweede nest is, maar zeker weten doe ik het ook niet. Aan de andere kant werpt een vrouwtje de jongen tegelijkertijd, natuurlijk met kleine tussentijden. Dus een tweede nest is het meest aannemelijk.
AppeltakOp de foto gemaakt door Bob of Ria de Gruiter zie je een hele mooie nachtvlinder met de mooie naam Appeltak! De vraag die zij stellen is: “Het bevreemdt ons dus dat wij deze nooit eerder hebben gezien. Of is de populatie minder groot?” De vlinder komt zeer algemeen voor en ik heb hem inderdaad ook al vaak gezien. Maar meestal vallen nachtvlinders ook niet echt zo op. Daarbij is deze ook niet dagactief. Tot slot verdwijnt de groene kleur al snel na enkele dagen en zijn ze zelfs bijna helemaal wit.
Gedicht door Sabine KarsHoogtij
dit is wat ik zochtde middag ongezongeneen woord zondert zich af
iemand brachtgebaren in kaart
en toen de stilte een momentniet langer meer bewooghoorde ik onverwacht
het opgetogen luidenvan de bomen