Hersentumor op zijn achtste, oudste broer verloren... en toch van het leven genieten: 'Draadje los'

9 juni 2015 om 18:20
nl
Twee hersentumoren overleven, je oudste broer verliezen en toch het leven omarmen en ervan genieten. De 20-jarige Bram Thomassen uit Heesch krijgt het voor elkaar. Hij heeft van zijn levensverhaal een theatervoorstelling gemaakt. In 'Draadje los' wil hij het publiek de ogen laten openen: leef nu het kan.
Geschreven door

Als achtjarig jongetje werd bij Bram een goedaardige tumor gevonden in zijn hersenen. Door middel van een operatie werd de tumor succesvol verwijderd. Een aantal jaren later overleed Bram’s oudste broer. Aan het slechte nieuws leek geen einde te komen, toen hij op zijn 14e op een routine-controle kwam bleek er een nieuwe tumor zich genesteld te hebben in zijn hersenen: deze keer kwaadaardig en niet operabel.
Gelukkig slonk de tumor met behulp van bestralingen, maar met de gevolgen leeft de inmiddels 20 jaar oude Thomassen nog elke dag. Een eenzijdige verlamming, slecht zicht en epilepsie zorgen ervoor dat Bram zijn leven inmiddels anders moet indelen. Maar dat weerhoudt hem er niet van om zijn dromen na te streven en positief in het leven te staan.
Bijstellen“Voorheen moest ik het hebben van mijn intelligentie, ik was hoogbegaafd, zat op het gymnasium. Na de tumor belandde ik op het vmbo. Ik had het gevoel dat niks meer lukte,” vertelt Bram.
Hij ontdekte hoeveel energie hij kreeg van zingen en acteren en besloot met hulp van regisseur Peter van Aar een theatervoorstelling te maken. Het proces duurde anderhalf jaar en onlangs speelde Bram zijn eerste try-out van zijn voorstelling ‘Draadje los’.
LevensvertellerBram noemt zichzelf een levensverteller. “In de voorstelling vertel ik mijn verhaal en hoe het me lukt om altijd positief te blijven." Zijn boodschap is dan ook: "Maak je niet te druk om alles. Geniet van de mooie dingen."
De voorstelling opende ook de ogen van een klas vmbo-leerlingen voor wie hij onlangs optrad. “Iemand die zich al druk maakte om een puistje, kijkt nu echt anders tegen het leven aan, het heeft haar ogen geopend,” vertelt Bram.
Lach en traanDe voorstelling kent een lach en een traan. “Ik vind dat die ook bij het leven horen, die tranen mogen er gewoon zijn, maar de voorstelling is niet loodzwaar.”
Na de traan komt bij Bram altijd weer een grote glimlach: “Om weer van het leven te genieten. Het is zo mooi.” De voorstelling gaat woensdag in voorpremière. In het nieuwe theaterseizoen is de voorstelling ook toegankelijk voor het grote publiek.

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.