Gerrit Poels staat al 25 jaar 's nachts om één uur op om op de fiets brood te bezorgen bij armen. "Tegenwoordig loop ik met de fiets in de hand. Ik moet mijn spulletjes ergens in kwijt."
OverduidelijkTijdens het Festival van het Levenslied kondigde Poels aan dat zijn stichting 'Broodnodig' uit gaat breiden en dat er meer uitdeelpunten komen in de stad waar mensen hun brood op kunnen halen. Dat is wellicht verkeerd uitgelegd. Poels is in ieder geval overduidelijk. "Ik ga gewoon door."
Van al het werk dat hij heeft gedaan voor verslaafden, armen en andere hulpbehoevenden, heeft Poels geleerd dat het vaak uitzichtloos is. "De samenleving wil altijd meteen dingen oplossen, maar dat werkt niet." Volgens Poels worden er meestal te veel eisen gesteld aan mensen die uit de pas lopen. "Eerst voeden en dan opvoeden, zeg ik altijd."
Goede basisMensen moeten eerst een goede basis geboden krijgen, voordat je eisen kunt gaan stellen, zo vindt Poels. Dat gebeurt volgens de broodpater nog steeds niet. "Uitkeringen zijn voor vaste lasten vaak niet eens toereikend. Laat staan dat mensen dan brood kunnen betalen."
Die goede basis is er dus nog steeds niet, zo vindt Gerrit Poels. Toch heeft hij ook veel vertrouwen en positieve ervaringen. Zo komt hij 's nachts vaak jongeren tegen die terugkomen van het uitgaan en hem begroeten. "Dan gaat het autoraam open en komt er een hand naar buiten met het kleingeld dat over is van de stapavond."
SimpelMocht Poels op een gegeven moment toch stoppen, dan hoopt hij dat het brood brengen op dezelfde manier doorgaat. "Ik wil voorkomen dat dit werk dat zo zinvol is, na mijn vertrek ingewikkeld en zakelijk wordt. Het moet zo blijven: simpel."