Volgens de moeder komt deze voorgeschiedenis te weinig aan bod in de rechtszaal. Omroep Brabant heeft besloten haar verhaal te publiceren. Onderstaande tekst is de integrale tekst van de brief die de moeder van Juliette stuurde.
"Wat de uitspraak vandaag ook moge zijn: Juliette's jonge, mooie en lieve leven is haar op gewelddadige wijze ontnomen.
Voor mijn oudste dochter en mij betekent een gevangenisstraf in ieder geval rust. Ook enige genoegdoening speelt een rol. Koen is immers nog in leven, ook na jaren van detentie is hij, wanneer hij vrijkomt, nog een jongeman in de kracht van zijn leven: nog een heel leven te gaan.
MishandelingenOp 1 juli, toen ik gebruik maakte van mijn spreekrecht, verhaalde ik over de langdurige (geestelijke en lichamelijke) mishandelingen waarvan mijn dochter Juliette slachtoffer is geweest. Er was sprake van een machtsongelijkheid, van overwicht van Koen over Juliette.
Koen was vijf jaar ouder en had al meerdere relaties gehad. Voor Juliette, die zestien was, toen ze de relatie met Koen kreeg, was Koen haar eerste vriendje.
GetraumatiseerdHuiselijk geweld is een groot maatschappelijk probleem, dat in alle lagen van de bevolking plaatsvindt. Het stopt nooit vanzelf. Het slachtoffer wordt geen autonomie gegund; ze wordt als bezit gezien. Er is sprake van machtsuitoefening van de dader over het slachtoffer.
Het slachtoffer wordt beschadigd door huiselijk geweld, zij wordt getraumatiseerd, komt in een cocon terecht waarin zij niet meer reageert zoals ze voorheen deed. Slachtoffers worden angstig, alert en proberen hun problemen alleen op te lossen.
SpijtIk dacht dat Juliette enkel leed onder de bezitsdrang en ziekelijke jaloezie van Koen; niet dat ze geestelijk en ook fysiek werd mishandeld. Ik kan niet zeggen hoezeer mij dat spijt!
Huiselijk geweld kan zowel uit emotionele en psychische mishandeling bestaan als fysiek (en vaak ook seksueel) geweld. Tijdens de zitting op 1 juli, toen ik in het kader van mijn spreekrecht het woord mocht voeren, heb ik verteld over de geestelijke en lichamelijke mishandelingen waar Juliette onder geleden heeft.
Isolatie (het slachtoffer ertoe bewegen niet met andere mensen om te gaan), intimidatie, dreiging en vernedering (in de vorm van scheldkanonnades en kleineringen) maken daar onderdeel uit van emotionele en psychische mishandeling. Fysiek geweld kwam ook voor.
DoodsbedreigingenIn het requisitoir van de officier van justitie kwam mijns inziens onvoldoende naar voren dat er langdurig sprake is geweest van langdurig, huiselijk geweld. Doodsbedreigingen vielen Juliette al vanaf begin juni ten deel.
In de week voorafgaand aan de inbraak in ons huis op 5 oktober, heeft Koen Juliette, en ook Joëlle en mij, alleen al via de Whatsappgesprekken, veertig keer met de dood bedreigd.
VluchtenWij zijn toen net op tijd gevlucht, Koen was toen al vanaf Heeze met de auto onderweg naar onze woning, nadat Juliette in doodsangst had geroepen: "Koen komt eraan, we moeten vluchten!"
Koen is vervolgens ons huis binnen gegaan door twee ruiten van de voordeur in te slaan, dat zagen we toen we weer terugkeerden, en hij had een lang vleesmes achtergelaten bij de voordeur (dit ontkent Koen B. en hij is hiervan vrijgesproken red.).
'Alle drie dood'We zijn ervan overtuigd dat, wanneer wij toen thuis waren gebleven, wij of alle drie dood waren geweest, of hooguit één van ons had kunnen ontsnappen.
Vanwege deze ernstige feiten, die aan de dood van Juliette op 26 oktober zijn voorafgegaan, heb ik gemeend er juist aan te doen gebruik te maken van de artikel 12 procedure, middels een schrijven naar het gerechtshof: moord hoort thuis in de ten laste legging.
'Doodsbang'Juliette zat heel erg klem. Ze was terecht doodsbang voor Koen. Hij zou haar doden, daar heeft ze aangifte van gedaan. Pas nadat Koen al was opgepakt door de politie, omdat de school buiten mij om contact had gezocht met de politie vanwege de naaktfoto.
Ze heeft toen aangifte gedaan van huiselijk geweld, bedreigingen met de dood, gevolgd door het bijna ten uitvoer brengen daarvan, de inbraak met het mes, het chanteren met naaktfoto's, wraakporno, mishandeling van haar zus door Koen.
Ze wilde dat feitelijk niet, maar ze is overstag gegaan omdat haar in het vooruitzicht werd gesteld dat Koen dan langere tijd in voorarrest zou zitten. Dat zou ons veiligheid bieden en tijd om plannen te maken, zo hield ik haar voor.
PratenJuliette wilde dat Koen hulp kreeg, ze wou met hem praten. Op de woensdagmiddag voor haar dood waren Juliette en ik op het politiebureau. We zijn daar toen twee en een half uur geweest om vragen van de politie te beantwoorden.
Juliette heeft toen gevraagd aan de politie-agenten om met Koen op het bureau te komen praten. Dat was haar eerder beloofd. Juliette was toegezegd dat ze met Koen zou kunnen praten op het politiebureau, beschermd door agenten.
'Daders hebben hulp nodig'Het was zeer adequaat van Juliette dat ze hierom vroeg. En tevens van levensbelang. Huiselijk geweld stopt immers nooit vanzelf! Daders hebben hulp nodig. Het is ook één van de taken van de politie om hulp te verlenen.
De belofte is toen op woensdag 22 oktober, ter plekke, ingetrokken door de agenten. Koen zou dat niet willen. Daar was de kous mee af.
Contact op de fatale avondPas daarna, in het weekend van haar dood, heeft Juliette contact met Koen gezocht. Daarvoor was er steeds sprake van dat Koen contact zocht met haar, en niet van beide kanten, zoals gesuggereerd is tijdens de zittingen bij het arrondissementsparket.
Ik heb het dossier goed bestudeerd. Er is, behalve door Koen, nergens in het dossier sprake van dat Juliette zelf contact heeft gezocht met Koen.
'Ze miste hem'Op zaterdag 25 oktober heeft ze tegen mij gezegd dat ze met Koen wilde praten. Ze verwachtte hem te zien op Stratumseind die nacht. Ze was erg verdrietig. Hulp was tot dan toe uitgebleven.
Ze hoopte toch nog invloed op Koen te kunnen uitoefenen. Door het uit te praten. En ze miste hem ook. Ze had het ook fijn gehad met Koen als ze samen waren.
'Proberen uit te praten'Zoals ik in de rechtbank al vertelde: slachtoffers van huiselijk geweld willen dat het geweld stopt en meestal niet de relatie. Als het geweld, ook nadat er hulp is ingezet, nog niet stopt, wordt de relatie meestal wel verbroken door het slachtoffer.
Juliette was Koen gaan missen, ze was ook erg bang en wilde zelf proberen het uit te praten, hem alsnog duidelijk te maken dat geweld niets oplost."
Twijfels over relatieOok overwoog ze de relatie maar aan te houden, zodat we, zij, Joëlle en ik, veilig zouden zijn.
Er is nooit sprake van geweest dat de relatie al uit zou zijn, dat komt in geen van de Whatsappgesprekken (van de laatste drie en een halve maand van hun relatie) naar voren. Wel waren er twijfels van beide kanten.
Bivakkeren in leeg kantoorpandIk kon Juliette maar weinig veiligheid bieden (ik bracht haar 's ochtends wel met de auto naar school en Joëlle haalde haar op; we waren twee en een halve week niet thuis geweest, bivakkerend in een leegstaand kantoorpand en vervolgens hadden we nog enkele dagen in Amsterdam doorgebracht).
Ik meende dat het op het Stratumseind (of Catharinaplein waar 's nachts ook jongeren rondlopen) feitelijk behoorlijk veilig zou zijn, ik heb ermee ingestemd dat ze die laatste nacht met Koen zou praten op het Stratumseind in Eindhoven.
'Drink niet teveel'"Zorg ervoor dat je niet teveel drinkt en dat je Koen op een plek treft waar ook andere mensen zijn."
Het zal wel altijd onduidelijk blijven hoe Koen en Juliette bij de afgelegen plantenbak op de parkeerplaats van De Lage Landen kwamen. Kende Koen die plek al en lokt hij haar daar naartoe"?
PijnlijkHet is erg pijnlijk voor ons, de directe nabestaanden van Juliette, wanneer Juliette van schuld wordt beticht, door wie dan ook.
Van Koen komt het verhaal van de aangifte, dat Juliette hem bij de keel heeft gegrepen. Van hem en van niemand anders. Zou hij de waarheid spreken?
'Ze zat klem'Zelfs al zou Juliette, in de klem tussen twee muren en een hoge plantenbak met een lengte van ongeveer drie meter, als verweer Koen naar de keel hebben gegrepen, wat dan nog? Ze zat klem, Koen had haar al twee klappen gegeven, dat verklaart hij zelf.
Waarom bevrijdde hij zich niet gewoon? Juliette met haar ranke figuurtje, haar dunne armen en fijne, tere handen. Tegen Juliette had ik, haar moeder, zelfs nog met gemak tegenop gekund.
'Angst zat diep'Ik kan alleen maar hopen dat u in uw berichtgeving Juliette niet van schuld beticht. Ze was slachtoffer van huiselijk geweld en getraumatiseerd. Angst zat bij haar inmiddels erg diep. Mogelijk was ze verlamd van angst toen ze mee ging (onder psychologische druk, Koen tilde haar ook, een deel van de route en liep met haar die kant op) naar de Lage Landen.
Misschien werden er toen ook al weer doodsbedreigingen geuit? Wie zal het zeggen? Ook dat komen we nooit te weten.
'Niemand kende haar als sletje'Slachtoffers van huiselijk geweld geven, uit lijfsbehoud, toe aan de verlangens van de partner. Was zij het die seks wilde of gaf ze toe aan Koens verlangens? Niemand van de mensen die zijn verhoord als getuige, kende Juliette als een sletje. Integendeel, zij was volgens hen trouw aan Koen, aardig en lief, een net meisje.
Ze toonde zich dan ook beschaamd toen ze betrapt werden, zo verklaarde een getuige.
'Juliette kan niets meer zeggen'Ging ze in op de wensen van Koen, wist ze dat ze hem zo rustig kon stemmen en zocht ze een veilige plek, inderdaad waar andere mensen in de buurt waren (zoals ik haar adviseerde: blijf in de buurt van andere mensen), zodat hij haar niets zou doen. Haar niet zou kunnen vermoorden?
We kennen het verhaal van Koen zoals hij dat vertelt in de rechtbank. Juliette kan niets meer zeggen.
Lelijk gesprokenNogmaals, voor ons, moeder en zus van Juliette, is het zeer pijnlijk en geheel onterecht dat er lelijk gesproken of geschreven wordt over Juliette en dat zij postuum nog (al is het maar ten dele) schuld krijgt voor het verschrikkelijke leed dat haar is aangedaan: haar leven is haar ontnomen."
Koen B. werd dinsdag veroordeeld tot negen jaar cel voor het doden van Juliette Bouhof.