Peter van Stiphout is vrijwilliger bij het Brabants Landschap en doet onderzoek naar wilde katten in de Herbertusbossen. Hij heeft in het bos verschillende infraroodcamera's opgehangen. "Die reageren op warmteverschillen dus als er een dier voorbij komt, maakt zo'n camera een foto of een filmpje."
Dit voorjaar 'ving' Peter op die manier al beelden van een wilde kat. Maar nog nooit had hij een boommarter gezien. "Natuurlijk was ik heel blij! Het was toch een droom om die nog eens te zien, dus ik ben dolgelukkig."
'Goed teken voor natuurbeheer'Boommarters werden door vroegere jachtopzieners omgebracht omdat ze leven van klein wild dat ook aantrekkelijk was voor de jacht. In Zuidoost Brabant waren ze als gevolg daarvan helemaal verdwenen. "Dat er nu weer eentje in de Herbertusbossen zit, is een teken dat we het natuurbeheer goed hebben aangepakt", zegt Mari de Bijl van Brabants Landschap. "Een boommarter heeft geen natuurlijke vijanden boven zich dus als die in je bos zit, is je hele systeem in orde."
De boommarters vangen ook kikkers, muizen en kleine vogels maar zijn nooit een bedreiging voor het natuurlijk evenwicht in het bos, benadrukt Mari de Bijl. "Het territorium van een boommarterkoppel is ongeveer duizend hectare, dat is meer dan de oppervlakte van de Herbertusbossen die zevenhonderd hectare zijn." Als er andere boommarters in zo'n territorium binnendringen, worden ze meteen verdreven.
'Als het er meer zijn gaan we ze volgen' Peter van Stiphout hoopt dat de boommarter deel is van een koppeltje dat hij in de gaten kan houden. "Maar het kan ook best zijn dat het gaat om een alleenstaande die ook weer snel hier vertrekt."
Van Stiphout zit als expert in een netwerk van deskundige vrijwilligers die gemeenten kunnen inschakelen als er meldingen komen van overlast door vleermuizen of steenmarters. "Wij kunnen de beestjes met eenvoudige methoden verjagen, zodat mensen er geen last meer van hebben."