In de achttiende eeuw liet de heer van Tilburg de Warande aanleggen. Het werd een strak ontworpen barok bos, zoals ze toen in de mode waren. In Nederland is de Warande het mooiste voorbeeld van een Sterrenbos; alle paden komen uit op een centrale plek zodat de plattegrond op een ster lijkt; sommige stukjes lijken opzettelijk op een doolhof. In deze hoek van Tilburg is het een van de mooiste plekjes voor een wandeling, mét of zonder hond.
LustwarandeZaterdag begint hier de vijfde editie van De Lustwarande. Kunstenaars uit de hele wereld maakten zestien grote werken die tot eind oktober hier onder de bomen staan. Een groot deel ervan is nieuw, speciaal gemaakt voor deze tentoonstelling. Eerdere edities van de Lustwarande trokken telkens zo'n honderdduizend liefhebbers naar het bosgebied vlakbij de Tilburgse universiteit.
JulianaOp een plek waar een aantal paden kruist, staat een beeld van Juliana Cerqueira Leite uit New York. Het ziet er simpel uit als een enorme bol wol maar het heeft een bijzondere ontstaansgeschiedenis. Juliana bouwde er een hol voor van klei waar ze zelf precies in paste en trok in het donker met haar handen en voeten drie dagen lang strepen in de klei.
Daarna smeerde ze de klei in met gips die was vermengd met een kunststof; ook weer een proces dat enkele dagen duurde. Vervolgens bikte ze van de buitenklant de klei er af tot er een grote gipsen bal overbleef waarin al die lijnen waren afgedrukt die ze met haar lichaam had gemaakt, Feitelijk dus een kunstwerk dat in het donker en op de tast is ontstaan en dat nu in het stralende zonlicht van de nazomer in de Tilburgse Warande ligt.
PubliekslievelingChris Driessen die de Lustwarande vanaf het begin heeft samengesteld, denkt dat de houten olifant de publiekslieveling van deze aflevering gaat worden al heeft hij nog een andere kandidaat. Ugo Rondinone stapelde vijf enorme keien (samen meer dan zesduizend kilo) op elkaar. Twee benen, een buik, schouders en een hoofd. Het is een simpel mensfiguur, maar wel heel erg groot.
Groot genoeg om tussen de beide benen door te lopen als door een poort; al lijken de meeste voorbijgangers daar voor terug te schrikken omdat ze niet weten of het mag. Het mag!