Bij de sportclub in Zevenbergschen Hoek is Jan één van de bekendere gezichten. In de kantine hangen prachtige zwart-witfoto’s waarop hij als tiener zijn voetbalkunsten laat zien.
'Hij en de club waren onafscheidelijk'Al meer dan zestig jaar bezoekt Jan met enige regelmaat de sportvereniging. “Hij en de voetbalclub waren onafscheidelijk, totdat hij zijn vrouw verloor. Daar was hij zelf bij. Een verschrikkelijke en traumatische ervaring”, vertelt schoondochter Anca Beljaars.
Samen met wedstrijdsecretaris Arian Broere coördineerde Anca een actie voor Jan. Zijn laatste wens was om nog één keer een volledige wedstrijd van het eerste elftal met eigen ogen te aanschouwen. “Zijn gezondheid liet dat helaas niet meer toe. Door het fatale ongeluk is zijn hart gebroken. Dit heeft een negatief effect gehad op zijn lichaam en geest.”
'Jan zit op z'n eind'Dagelijks wordt de Zevenbergenaar behandeld in verzorgingstehuis Surplus in Zevenbergen. Hele dagen brengt Jan in bed door. “Zijn gezondheid is in rap tempo achteruit gegaan. Jan zit op z’n eind en vindt het wel mooi geweest. Artsen geven hem geen jaren meer”, vertelt Anca verdrietig. Samen met andere familieleden zocht ze naar mogelijkheden om Jan eens uit die verpleegkamer te krijgen.
Ze belde Stichting Ambulancewens, een stichting (met alleen maar vrijwilligers) die laatste wensen van terminaal zieke patiënten in vervulling laat gaan. Het verzorgingstehuis waar Jan momenteel verblijft, gaf groen licht.
'Ze vlogen hem in de armen'Toen kon Anca het goede nieuws vertellen. “Hij was echt heel gelukkig en blij. ‘Dat ik dit nog mag meemaken’, zei hij. Het deed hem heel veel.”
In de kenmerkende knalgele wensambulance werd Jan van het verzorgingstehuis naar het sportpark in Zevenbergschen Hoek gebracht. Oud-spelers herkenden Jan meteen en vlogen hem in de armen.
“Hij is bij iedereen bekend binnen de vereniging”, vertelt secretaris Broere. “Jan heeft een echt DHV-hart, iemand die leeft voor de club. Hij was erg emotioneel dat hij voor de allerlaatste keer ons hoofdveld zag.”
Glunderende ogenAchter glas aanschouwde Jan met glunderende ogen en een grote glimlach de eerste competitiewedstrijd van DHV. Hij zong het clublied uit volle borst mee en gooide zijn armen in de lucht zodra 'zijn club' een doelpunt maakte.
Helaas voor Jan eindigde de wedstrijd in een 2-3 nederlaag. “Dat was een kleine teleurstelling, maar desondanks heeft Jan een onvergetelijke dag gehad.”