In eerste instantie leek de kapotte lift nog voor een gezellige avond te zorgen in het appartement. De bewoners pakten hun klapstoel erbij, haalden hun boodschappen uit de auto en maakten in een gemoedelijke sfeer een fles wijn soldaat. Op de lift hing een briefje met daarop de tekst dat wooncorporatie Casade op de hoogte was gebracht.
Die beloofde monteur bleef echter uit, vertelt Tonnie. “We hebben meerdere keren gebeld, maar we kregen telkens een ander verhaal te horen. Dan was er een ander spoedgeval, dan lag de betreffende monteur al op bed. Ondertussen begon ik me steeds beroerder te voelen. Ik had dringend mijn medicijnen nodig die boven in mijn kamer lagen.”
Hulpdiensten gealarmeerdNiemand anders in de buurt kon die medicijnen voor Tonnie halen, omdat het een apparaat is waar stroom voor benodigd is. “Ze moest zelf naar boven om het apparatuur te kunnen gebruiken. Dat kun je niet zomaar mee naar beneden nemen”, legt haar dochter Wilma Klein uit. Tonnie werd het ondertussen zwart voor de ogen. Ze zakte in elkaar.
Haar man Wim (80) raakte volledig in paniek en alarmeerde de hulpdiensten. Een ambulance kwam met toeters en bellen ter plaatse. “Ik herinnerde me dat ik een mondkapje op kreeg en dat ik met ambulancepersoneel voor me weer bijkwam. Mijn echtgenoot dacht dat het met me gedaan was.”
'We waren niet belangrijk'Ambulancelieden snelden zich naar boven om het apparaat van Tonnie te pakken. Kort daarna werd de politie opgetrommeld. Die belde naar de wooncorporatie met het dringende verzoek iemand te sturen, bevestigt een politiewoordvoerder. Volgens Wilma Klein, dochter van Tonnie, werd de betreffende monteur ‘uit zijn bed gebeld’.
Uiteindelijk werd het probleem rond halftwee verholpen. Volgens Tonnie heeft de groep ouderen daardoor bijna zes uur in de hal moeten wachten. Haar man Wim is ziedend. “We hebben Casade helemaal platgebeld, maar kennelijk waren we niet belangrijk genoeg.”
'Volgens protocol gehandeld'Een woordvoerder van Casade erkent hoe vervelend de situatie woensdagavond is geweest, maar geeft aan dat er volgens het protocol is gehandeld. “We hebben na de eerste melding rond halfelf de storingsdienst ingeschakeld. Die krijgt tussen de twee à drie uur tijd om het probleem op te lossen.”
De voorlichter benadrukt: “Feitelijk is de eerste melding gedaan om 22.27 uur. Dus er is geen sprake van zes uur wachten als de storing om halftwee is verholpen.” Hoe de communicatie met de bewoners en het bedrijf precies is verlopen, is voor Casade nog onduidelijk. “Maar dat gaan we tot op de bodem uitzoeken. Zodra er signalen zijn dat het reparatiebedrijf nalatig is geweest, dan gaan we maatregelen nemen."
'Vervelende manier afgescheept'Wilma Klein beraadt zich alvast op vervolgstappen. Ze dient namens haar ouders een klacht in tegen de wooncorporatie, omdat zij en de bewoners zich niet herkennen in de lezing van Casade. “De eerste melding is gedaan om kwart voor acht door iemand van de bewonerscommissie”, zegt Tiny Vugts. Zijn echtgenote Sien vult aan: “Dit waren mensen met hartproblemen die op een vervelende manier zijn afgescheept. De monteur zei doodleuk aan de telefoon dat hij al op bed lag en niet meer zou komen.”
De bewoners voelen zich in de steek gelaten, zegt Klein. “Je hebt hier te maken met bejaarden, dan is er wat mij betreft altijd sprake van een spoedgeval. Je laat hen toch niet in een steegje plassen? Dat is onacceptabel." Ze gaat verder: “Ik vind dat er een verschil moet worden gemaakt met een kapotte lift in een ‘gewone’ flat of van een seniorenflat. Ouderen zijn hulpbehoevend en moeten naar mijn mening altijd als een spoedgeval worden beschouwd.”
Tonnie overweegt om samen met de betrokken bewoners aangifte te doen. Casade geeft in een reactie aan snel in gesprek te gaan met de ouderen.