De asielzoeker uit Togo wil anoniem zijn verhaal doen bij Omroep Brabant, omdat hij geen zin heeft in vragen van zijn omgeving.
De Togonees is in mei 2001 naar Nederland gevlucht toen hij zestien jaar oud was. "Ik groeide op in een familie waar kinderen mishandeld werden. Daarom ben ik met de boot naar Nederland gekomen en heb ik asiel aangevraagd."
Onderzoek IMDOmdat hij geen papieren had, startte de Immigratie- en Naturalisatiedienst een onderzoek. Daarin controleerde ze onder meer of de asielzoeker werkelijk zestien jaar oud was, zoals hij beweerde.
"Het onderzoek bevestigde mijn verhaal en ik begon samen met mijn advocaat een procedure om een AMA-status, een status voor een Alleenstaande Minderjarige Asielzoeker, te krijgen."
Geen verblijfsvergunningOndertussen volgde de Togonees een opleiding, waar hij uiteindelijk voor slaagde. Maar toen hij achttien jaar werd begonnen de problemen.
"De IMD vond dat ik geen recht had op een verblijfsvergunning. Daarom kreeg ik geen verzorging meer. De opvang stopte en moest ik zelf maar zien waar ik 's nachts sliep", vertelt hij. "Ook mag ik niet werken, ik mag niks. Want ik heb geen papieren."
'Ik kan geen kant op'Sinds 2011 werkt de asielzoeker aan terugkeer naar het land van herkomst, Togo. "Maar ik mag niet terug", vertelt hij. "Dat komt omdat ik geen papieren heb, dus de ambassade van Togo wil mij het land niet in laten. Ik zit klem en kan geen kant op. Ik mag niet in Nederland blijven, maar ik mag ook niet terug."
De Togonese man leeft nu vooral op straat. Hij trapt regelmatig een balletje met vrienden en praat met lotgenoten. "Zo probeer ik mijn slechte gedachten kwijt te raken. Mijn leven is niet gemakkelijk."
'Al vijftien jaar een hopeloos leven'Een bijkomend probleem is dat de asielzoeker sinds kort vader is. "Ik heb twee jaar geleden in Nederland een vriendin leren kennen en een paar maanden geleden ben ik vader geworden. Ik vind het moeilijk, maar mijn vriendin ook."
Alles is onzeker. "Het kan zomaar zijn dat ik ineens op het vliegtuig word gezet en mijn gezinnetje moet verlaten. Mijn toekomst is moeilijk, ik heb nu al vijftien jaar een hopeloos leven, maar ik probeer er het beste van te maken."