In die vijf jaar wil het tweetal het schip als tentoonstellingsruimte en als gastatelier inzetten. Laura praat daar al over met kunstacademie St. Joost in Breda. Met expositieruimte De Cacaofabriek in Helmond heeft ze ook al contact gelegd.
GehavendDat de Atlas er gehavend uitziet, wil niet zeggen dat het een slecht schip is. Laura is er al van Hamburg mee naar Breda gevaren, over de Noordzee. Een reis die het schip prima heeft doorstaan. "Duitse vissers hebben ons verteld dat ze dit soort schepen nog regelmatig voor de Noorse kust zien varen".
Binnen is het schip een wirwar aan kleine, soms pikdonkere, ruimtes. Laura loopt trapje op, trapje af langs de slaapkamers voor de bemanning, een eigen slaapkamertje voor de kapitein, een kombuis en een machinekamer. Met een klein zaklampje schijnt Laura over de motor, een nieuwe die pas veel later in de Atlas is gezet.
Vol met visVoorin is de grootste ruimte aan boord. Het visruim dat vroeger onderweg volgestort werd met de vangst. Hier wil Laura de expositieruimte inrichten. In de ruimte ervoor komt een slaapkamer waar een kunstenaar eventueel kan slapen.
Laura's plan past in de ideeën die de gemeente Breda heeft voor het havengebied waar zij heeft afgemeerd. De gemeente experimenteert hier met de regels om kleine ondernemers uit de artistieke hoek meer mogelijkheden te geven. Het is de omgeving waar je ook het stadsstrand Belcrum Beach vindt en het alternatieve bedrijventerrein De Stek.
ZelfvoorzienendDe Atlas moet zelfvoorzienend worden met zonnepanelen voor de elektriciteit bijvoorbeeld. Uiteindelijk wil Laura er ook weer mee gaan varen. Als kunstenaar vindt ze dat belangrijk. "Als je reist, zie je de wereld steeds op een andere manier. Dat inspireert me."