Joost Gielen, voorzitter van de Raad van Commissarissen, zeg maar het bestuur van NAC, haalt de kastanjes uit het vuur. Afgesproken is dat hij de pers te woord staat over het ontslag van trainer Maaskant en dat doet hij dan ook keurig en uitvoerig. Dat NAC weer iemand heeft moeten ontslaan, trekt hij zich aan. "Het is niet iets waar we trots op zijn", zo zegt Gielen.
Tactisch zwak en gebrek aan disciplineMaar na een gesprek met de spelersgroep werd dus de knoop doorgehakt. Gielen: "Er werd onder meer geklaagd over zijn technische en tactische handelen en over het gebrek aan discipline. En daarnaast vielen de resultaten natuurlijk ook vies tegen".
Dat Gielen als voorzitter van de Raad van Commissarissen het woord voert, is niet vreemd. Toch had het niet misstaan als ook directeur Justin Goetzee daags na het ontslag zijn zegje had gedaan. Maar die houdt zich angstvallig schuil ('Ik geef geen interviews') en dat is niet logisch.
Goetzee was namelijk nauw betrokken bij de aanstelling en het ontslag van Maaskant. Zo sprak Goetzee, tot ergernis van Maaskant, al enige tijd individueel met spelers over diens functioneren. Een beetje meer leiderschap naar de buitenwereld zou daarom nu gepast zijn.  
Op gevoel van raar soort euforieMaar het is dus Gielen die moet uitleggen waarom NAC er afgelopen zomer voor koos om Robert Maaskant de dubbelfunctie van trainer en technisch directeur te geven. En hem na korte tijd, op 7 oktober dus, ook weer genadeloos op de keien donderde.  
"Tja", beaamt Gielen, "met de kennis van nu is dat wat vreemd. Maar na de degradatie kwamen we al snel in een soort van stemming van euforie, heel raar. Eerst waren we natuurlijk verdrietig, maar daarna herpakten we ons snel. Toen hadden we geen signalen dat het mis zou gaan met Maaskant. Maar nu was er een spelersgroep die zeer uitgesproken was, plus de kritiek uit andere geledingen."
Labiel bestuurDe aanstelling van Maaskant, zo lijkt het, is dus voor een groot deel gebaseerd op een opportuun gevoel. Meer dan vanuit een duidelijke visie of beleidsplan. Of Maaskant nu wel of niet de juiste man was, het getuigt van slecht bestuur en verklaart eveneens het vlotte ontslag van Maaskant. Na een beetje druk van sponsors en supporters gaat het hele technische beleid volledig overboord. Het bestuurlijk en technisch beleid is zo labiel als wat.
De reden voor het ontslag van Maaskant was van te voren dan ook al uit te tekenen. "Er is gebrek aan draagkracht", zegt Joost Gielen zoals verwacht. "Het gesprek met de spelers is niet de druppel geweest. We hebben ook gesproken met aandeelhouders, sponsoren, de directie en mensen met voetbalkennis."
Falend technisch beleidDe Raad van Commissarissen en de directie van NAC hebben de laatste twee jaar op financieel en commercieel vlak goed werk verricht. De club, die nagenoeg failliet was, krabbelt langzaam weer omhoog. Maar op technisch gebied heeft NAC volledig gefaald, met als dieptepunt voorlopig de degradatie van vorig seizoen en de huidige zesde plaats in de Jupiler League.
Het schutterende technisch beleid kan de club duur komen te staan. Als NAC niet promoveert, gaan de tekorten weer flink oplopen en lijkt financieel zwaar weer opnieuw onvermijdelijk.  
En Maaskant moet boetenHoewel de trainer absoluut fouten heeft gemaakt, is het technisch falen zeker niet alleen op het conto van Robert Maaskant te schrijven. Dat is ook de Raad van Commissarissen en directie aan te rekenen die hem hebben aangesteld en de coach en technisch directeur zo ongeveer carte blanche hebben gegeven. Voorlopig moet alleen de ontslagen Maaskant er voor boeten.
"Of er nog voor meer andere mensen consequenties moeten komen? Hoe bedoel je dat?", vraagt Joost Gielen zich af. "De directie of RvC? Dat vind ik van die flauwekulvragen. Daar zijn wij helemaal niet mee bezig. Wij zitten in een proces om het juiste te doen voor de club."
Waar hebben we dit vaker gehoord? Juist ja, uit de mond van Maaskant.