Twee van de verdachten, Tyrone G. en Marcellino F, kregen eerder zestien jaar cel opgelegd. De derde, Alistair W., werd vrijgesproken. Van hem zijn wel sporen gevonden op losse voorwerpen in het busje dat de groep gebruikte.
'Zeer ernstig geweld'Dat was volgens de rechtbank destijds niet genoeg om met zekerheid te zeggen dat hij ook bij de schietpartij betrokken was. Justitie ging daartegen in beroep. De advocaten nemen op 23 oktober het woord, waarschijnlijk volgt twee weken later de uitspraak.
“Zeer ernstig geweld met zeer grote gevolgen en zeer groot verdriet”, zo typeerde de advocaat-generaal de zaak vrijdag.
ZIE OOK: Tyrone G. was erbij toen Danny Gubbels (12) werd neergeschoten, geeft hij toe in rechtszaak
AanslagIn de zomer van 2010 werd rond elf uur ’s avonds de woonwagen van de familie Gubbels aan de Rijnauwenstraat doorzeefd met kogels. In de muren van de woonwagen sloegen 27 kogels in. Danny werd op twee plekken geraakt door een kogel die in tweeën was gespleten.
Het is nooit vastgesteld wat het motief is geweest voor de schietpartij op het woonwagenkamp. Maar volgens justitie kan het bijna niet anders dan dat de aanslag te maken heeft met zware criminaliteit. Volgens geruchten was een mislukte drugsdeal van de vader van Danny de aanleiding voor de kogelregen.

'Onherstelbaar leed'Volgens justitie is er voldoende bewijs dat alle drie de verdachten verantwoordelijk zijn voor de schietpartij. “Wat het OM betreft was er sprake van bewuste en nauwe samenwerking tussen de verdachten."
"De strafzaak kenmerkt zich door zeer ernstig geweld met grote gevolgen. De verdachten hebben een 12-jarig kind zijn leven ontnomen, waarmee ook onherstelbaar leed bij de familie is veroorzaakt.”
OntkenningVerdachte Marcellino F. ontkent nog altijd dat hij in Breda was op het moment van de fatale schietpartij. Volgens F., een handelaar in gestolen auto's met valse kentekens, kwamen anderen een auto bij hem lenen om naar Breda te rijden.
De derde verdachte van de aanslag was een 33-jarige Brit. Hij werd destijds vrijgesproken. Het bewijs bestond voor het grootste deel uit DNA-sporen die in een vluchtauto waren gevonden.