Hanja Maij-Weggen"Ik ben vanuit het Europees Parlement minister van Verkeer en Waterstaat geworden. Ik was daar toch wel pittige debatten gewend. In de Tweede Kamer ging dat allemaal veel milder, maar ik zette een beetje die Europese toon. En het aardige was dat mijn politieke tegenstander, Annemarie Jorritsma, dat ook wel kon. Wij hadden er wel plezier in, maar anderen vonden het een beetje te ver gaan. Dus toen kregen we allebei het advies om een beetje te dimmen. Ik vond dat wel jammer."
Hans Smolders"Pim Fortuyn werd in 2002 vermoord en daarna was er de verkiezingsoverwinning van de LPF. Als je bij zo'n nieuwe beweging de leider weghaalt, dan blijft er los zand over. De LPF stond aan het begin van een kleine revolutie en ik ben er eigenlijk ingestapt om Pim te helpen. Meer als lijst opvulling, Pim had verwacht niet meer dan vijf zetels te halen. Zo kwam ik toevallig een paar maanden in de Tweede Kamer, maar ik wilde helemaal niet de politiek in eigenlijk."
Ina Müller-van Ast"Mensen schrokken soms van mij, omdat ik misschien te direct was. Ik draaide er niet om heen. Ik zei: het kan of het kan niet. Daardoor had ik nog wel eens botsingen. Dan dacht men: 'God, daar heb je haar weer met d'r grote bek.' En kijk als je een grote bek wilt hebben, dan moet je wel weten waar je het over hebt. Dus ik zat vaak in mijn eentje in mijn kamer in Den Haag tot half elf, elf uur zaken te lezen. Er was toen nog nauwelijks televisie. Het enige waar ik naar luisterde was 'Met het oog op morgen'. Dat was vaste prik."
Dries van Agt"Het heftigste dat ik ooit heb meegemaakt is de discussie rondom de vrijlating van de 'Drie van Breda'. Er zijn wonderlijke dingen gebeurd waardoor dat uiteindelijk niet wilde lukken, zoals de Kamercommissie van Justitie die een hoorzitting hield. Wat verder nooit gebeurd. Nooit! Er kwamen mensen protesteren, schreeuwen, huilen. Vreselijke taferelen waren dat. Ik vind nog altijd dat ik gelijk had en dat de vrijlating wel had moeten doorgaan. Wat bijna twintig jaar later ook is gebeurd."
Jet Nijpels"Wij moesten als beginnende partij zelf onze weg vinden in het parlement en dat viel soms niet mee. We werden behoorlijk tegen gewerkt door partijen die veel verloren waren en dachten dat wij al hun zetels ingenomen hadden. Wat natuurlijk niet het geval was. Sommigen weigerden hun kamer te verlaten of hun spullen op te ruimen. Ik heb jarenlang met het scheerapparaat van een oud-PvdA'er op mijn kamer gezeten, omdat hij hem gewoon niet wilde ophalen."
Gerrit Braks "Ik denk nog altijd terug aan het aftreden van CDA fractievoorzitter Wim Aantjes. 's Avonds spraken we nog voor een groot publiek in de Brabantse Kempen. De volgende ochtend, terwijl wij in de fractie zaten, kwam het bericht dat Aantjes lid van de SS was geweest. Later werd dat genuanceerd, maar op dat moment leidde het bericht tot het aftreden van Aantjes als fractieleider. Dat heeft indruk gemaakt omdat ik hem daags van tevoren nog uitvoerig had gesproken en met hem had opgetreden."
Bram Stemerdink"De beëindiging van de Molukse treinkaping in 1977 heeft mij aangegrepen. Op een gegeven moment moest het besluit genomen worden om vliegtuigen in te zetten. Eigenlijk meer om de suggestie van geweld gebruik te wekken en angst aan te jagen. Maar uiteindelijk is de trein daadwerkelijk ingenomen. Als je besluit dat te doen, weet je dat er een kans bestaat dat er doden vallen. Ook aan je eigen kant. Degene die het vuile werk op moesten knappen, wisten dat ze konden sneuvelen. Daar denk ik nog regelmatig aan terug."
Pieter van Geel"De meest bijzondere tijd vond ik de periode dat ik fractievoorzitter van het CDA was. In 2007/2008 barstte de economische crisis los. het waren weekenden waarin ik op zondagavond bijna standaard wist dat minister-president Balkenende zou bellen, omdat er weer een bank gered moest worden. Dan kun je niet veel meer doen dan de verantwoordelijkheid nemen voor die indrukwekkende hoeveelheid geld, die we moesten besteden om het financiële stelsel te redden.'
Jan Marijnissen“Tijdens het debat over de aanval in Afghanistan in 2002 was de SP als enige partij tegen. De hoon en beledigingen die toen over ons heen kwamen, je houdt het niet voor mogelijk. Maar ik vind wel dat dat wij gelijk hebben gekregen. De aanval op Afghanistan is een grote mislukking geworden. Het heeft een hele hoop mensen levens gekost en het land is er echt niet mee vooruit geholpen. Het was op dat moment niet fijn om daar te staan, maar het is wel goed dat ook ons geluid gehoord is in de kamer.”
Willibrord van Beek"Wat me altijd bij zal blijven zijn alle verwikkelingen rond Ayaan Hirsi Ali. Ik denk dan vooral aan het kabinet Balkenende II dat in 2006 viel. Dat gebeurde na een debat over het intrekken van het paspoort van Hirsi Ali door minister Verdonk. Ik heb dat debat, als fractievoorzitter van de VVD, zelf mogen voeren. En dan zit je in een kamer met de minister-president, de vicepremiers en de fractievoorzitters en dan zegt D66 dat ze er echt mee stoppen. Zo'n moment vergeet je nooit meer."