Als je de deur opendoet komt de Brabantse gemoedelijkheid je tegemoet. Het haardvuur knispert en verwarmt de grote ketel die er boven hangt. De tafelkleedjes in boerenbond print liggen op het donkere meubilair en de kastelein groet u vriendelijk.
Die Brabantse uitstraling is de charme van de Bockenreyder en wordt ook geroemd door de jury: "Heel veel Brabantser wordt het niet." Ad de Bruyn, eigenaar van het café weet wel wat zijn plekje zo mooi maakt: "De mensen die er komen, de gemoedelijkheid het en dat het er ongedwongen is."

Onvervalst BrabantsNiet-Brabanders moeten wel even twee keer de menukaart lezen. Alles staat er in onvervalst Brabants op en als je de uitsmijters met kaas en Ardennerham ziet loopt het water in je mond. "Ik kom hier al veertig jaar", zegt een man. Hij zit even voor twaalf uur 's middags lekker aan een biertje. "Regelmatig komen we hier, veertig jaar geleden voor het eerst en we zijn blijven komen. We hebben het steeds groter zien worden, maar de gemoedelijkheid is gebleven."
Ad de Bruyn kijkt tevreden door zijn Bockenreyder. "Weet je wat het is, het is voor veel mensen een soort tweede huiskamer, dat is precies wat een café moet zijn." En als hem gevraagd wordt of hij de gemeente wel eens verzocht heeft om die onverharde weg te laten asfalteren, lacht hij de vraag weg. "Natuurlijk niet, dat is toch juist de charme. De één vindt het mooi, de ander niet."