• Imam Charif Slimani van de Marokkaanse moskee in Roosendaal
• 42 jaar oud
• Geboren in Errachidia in Marokko
• werd op zijn 20ste imam in zijn geboorteland
• werkt sinds 1998 als Imam in Roosendaal

“Ik zag het aantal slachtoffers stijgen. Onschuldige mensen die met vrienden of familie een leuke avond wilden hebben en die eindigt dan in zo’n drama. Ik ben pas gestopt met kijken toen ik om zes uur weer weg moest voor het ochtendgebed.”
Eerlijk naar onszelf kijkenSlimani serveert Marokkaanse thee. “Is hij te zoet?” Hij smaakt heerlijk. Als de keel gesmeerd is kunnen we praten. “Het verbaasde me toen ik hoorde over een kind van vijf of zes jaar, dat niet met andere kinderen wil spelen omdat het geen moslim-kinderen zijn. Dat verzint een kind niet zelf."
"We moeten dus eerlijk zijn naar onszelf; welk beeld probeer ik te creëren van de ander? Dat geldt ook voor de niet-moslims. Misschien ben je ooit boos op een Marokkaan en hoort je kind je vloeken of schelden. Gebeurt dat vaker, dan neemt je kind vanzelf een negatief standpunt in. Opvoeding is in dat opzicht heel belangrijk. We moeten eraan bijdragen dat onze kinderen samen leven in vrede en harmonie.”
Imam Slimani is een denker. Als moslim in Nederland wil hij bruggen bouwen. “Als we extremisme en terrorisme willen bestrijden, moeten we kijken naar wat spanningen veroorzaakt tussen moslims en niet-moslims in het westen. Hoe voeden we onze kinderen bijvoorbeeld op waar het gaat om het standpunt over ‘de ander’.
Geen oorlog tegen islamMaar Charif ziet meer oorzaken voor spanning. “Het zou helpen als 'het Westen’ duidelijk uitspreekt niet in oorlog te zijn met de islam, maar met terroristen. Zoals ook van mij wordt verwacht dat ik mijn afkeer van dat terrorisme duidelijk uitspreek. Merkel heeft weleens gezegd dat de islam welkom is in Duitsland. En zulke dingen mogen vaker gezegd worden.”
Slimani benadrukt dat terroristen vaak stellen dat het Westen niet alleen oorlog tegen hen voert, maar tegen de Islam. Om dat argument te ontkrachten, moet duidelijk worden uitgesproken dat dit niet het geval is.
Palestijnse kwestieDan spreekt de denker in Slimani weer: “We zijn allemaal tegen radicalisering en extremisme. Maar in de bestrijding gaat veel fout. Het aantal slachtoffers dat valt in de bestrijding van terrorisme, is vele malen groter dan het aantal slachtoffers van terrorisme zelf. Dan hoor ik weleens moslims zeggen, kijk hoeveel slachtoffers er vallen in Irak, in Syrië. En daar wordt het idee weer mee gevoed dat het Westen een vijand is van de Islam.”
En dan is er nog de kwestie Palestina die wrok veroorzaakt en het gevoel dat ‘het Westen’ daarin niet neutraal is. “Er zou evenveel aandacht moeten zijn voor Palestijnse slachtoffers, als voor de slachtoffers uit Israël.”
Moslim én NederlanderSlimani noemt deze zaken niet om een beschuldigende vinger te wijzen. Hij zoekt naar oorzaken voor anti-westerse gevoelens. Want alleen als je weet waar die gevoelens vandaan komen, kun je ze proberen weg te nemen. Want dat is wat hij wil:  “Ik ben moslim, maar ook Nederlander.” Hij benadrukt keer op keer in lezingen en columns dat het Westen geen vijand is. En dat ouders hun kinderen moeten leren dat we elkaar accepteren en respecteren.
Hij vervolgt: “Met kracht en geweld lossen we de problemen niet op. De meerderheid van alle mensen wil in vrede leven. Een heel kleine groep die anders wil, moeten we niet laten bepalen hoe we met elkaar om willen gaan.”
Als ik hem vraag naar een Korantekst ter afsluiting, hoeft hij niet lang te denken. Eerst spreekt hij het vers uit in het Arabisch. Dan volgt de Nederlandse vertaling: “God zegt, jullie zijn vanuit een vrouw en een man geschapen. Jullie zijn volkeren en stammen geworden, om elkaar beter te leren kennen. God heeft ons niet gemaakt om te vechten en elkaar te bestrijden, maar om elkaar beter te leren kennen.”
Omroep Brabant portretteert deze week Brabanders die niet alleen thuis aan de keukentafel nadenken over de recente aanslagen in Parijs, maar ook op de werkvloer. Dit is aflevering 4 in die reeks.