Wat ze toen ontdekten, deed ze versteld staan. Het kaartje was namelijk elf jaar geleden verstuurd van een bakkerij in Berlicum, Nederland. In die tijd vloog het kaartje naar Oostenrijk, kwam het in de bossen terecht en raakte het in de vergetelheid. Bijna.
'Het spijt me'Henk Jansen, de toenmalige bakker, kreeg enkele dagen geleden een bijzondere brief uit Oostenrijk. "Ik stuur u met liefde deze kaart terug. Het spijt me dat het zo lang duurde", schreef de afzendster uit het Oostenrijkse Putzleinsdorf in het Duits. Hij kon het niet bevatten.
"In 2004 bestond onze bakkerij 25 jaar. We hielden toen verschillende activiteiten, waaronder een ballonnenwedstrijd", weet de voormalige ambachtsman, die zijn zaak een paar jaar terug heeft verkocht, nog.
Warme dagDat er een ballon zóver zou komen, had niemand verwacht. Jansen kan zich nog herinneren hoe hij een landkaart had opgehangen om daarop te omcirkelen waar de kaartjes terecht waren gekomen. Enkele wisten hun weg tot in Duitsland te vinden.
Het is Jansen nog een raadsel hoe de kaart zover wist te komen. "Het was toen mooi weer. Misschien dat de ballonnen door warme, opstijgende lucht zo ver kwamen. Zeker weten doe ik het alleen niet", denkt hij hardop.
Gymnasium BernrodeJansen aarzelde geen moment en zocht contact met de toen 7-jarige jongen die het kaartje stuurde. "Ik wist alleen hoe hij heet en waar hij woonde, maar hij bleek te zijn verhuisd. Gelukkig wist ik via Facebook te achterhalen dat hij op het gymnasium in Heeswijk-Dinther zit."
"Ik ging naar de school toe en vroeg aan de rector of ik zijn telefoonnummer mocht hebben. Dat kreeg ik vanwege de privacy natuurlijk niet", zegt Jansen. "Maar de rector was zo vriendelijk om met me mee te lopen naar het lokaal waar de jongen les had."
'Mijn moeder schreef het kaartje'De nu 18-jarige Stijn van Nuland keek raar op toen hij de voormalige bakker plotseling voor hem zag staan. "Stond-ie ineens voor mijn neus. Ik wist zo snel niet waar het over ging, ik was toen zo jong. Het duurde dan ook even voordat het lampje ging branden", zegt Stijn.  
"Naderhand, toen ik het er met mijn vader over had, begon het te dagen. Dat ik ooit als jongetje een kaartje had gestuurd bij een ballonnenwedstrijd. Mijn vader had het zelfs nog geschreven, dat kon ik toen nog niet zo goed."
Uniek verhaalOf Stijn nu alsnog een prijs krijgt nu hij de wedstrijd heeft gewonnen? "Nee, ik krijg geen jaar lang gratis ontbijtkoek. Maar in plaats daarvan heb ik wel een uniek verhaal gekregen om over te vertellen."