Dat blijkt uit een enquête onder 776 Nederlandse artsen, uitgevoerd door de afdeling Medische en Klinische Psychologie van Tilburg University. Het onderzoek is woensdag te lezen in het vakblad Medisch Contact.
Lijden van de patiëntDe meeste artsen zeggen dat het niet erg is om te huilen als er een patiënt bij is, al vinden ze een andere reactie, waarbij ze hun gevoel kunnen uiten, beter.
Redenen voor tranen zijn vooral het ontroerende verhaal en lijden van de patiënt, of dat de situatie van de patiënt aan een eigen ervaring doet denken.
Wanneer ongepast?Het komt ook wel eens voor dat een arts moet huilen vanwege privéomstandigheden of door werkdruk. De geënquêteerde artsen vinden de laatste twee wel minder gepast.
De vragen zijn ook voorgelegd aan patiënten. De helft van hen gaf aan het ongepast te vinden als een dokter huilt. Precies 41 procent vindt het juist getuigen van empathie en medeleven.
Groter taboeBij coassistenten is huilen een groter taboe dan bij de artsen zelf. De helft van de 181 ondervraagden denkt dat een arts niet geschikt is voor zijn werk als hij huilt in het bijzijn van zijn patiënt. Van de artsen vindt 90 procent dat in de opleiding meer aandacht nodig is voor eigen emoties.