Halverwege de doorgaande weg van Eersel naar Postel ligt Dancing Heidelicht, waar Vlaanderen en Nederland elkaar ontmoeten. Letterlijk. Het is een charmant en volks grenscafé met een elektronisch draaiorgel zoals dat alleen in Vlaamse dancings nog bestaat.
Schuchtere pubersDe stamgasten zijn veelal de zeventig gepasseerd en hebben al een heel leven achter zich. Vaak zijn ze weduwe of weduwnaar. Maar hier veranderen ze in schuchtere pubers, schuifelend over de planken vloer, spiedend in het rond. In de lucht hangt verlangen. De dansvloer is dé plek om in contact te komen met de ander. De zesdelige serie ‘Daten in de Dancing – vier jaar later’ is een vervolg op de prijswinnende documentaire Daten in de Dancing uit 2011. In deze serie wordt er opnieuw een bezoek gebracht aan Heidelicht om te zien hoe het met de personages van toen vergaat.
Ze praten openhartig over hun nieuwe relatie, de ouderdom en de bijbehorende gebreken. En de uitbater zegt: "Die Hollanders en die Belgen onder elkaar, de ene met zijn lief en de ander met zijn leed"
PijnstillersEr blijkt nogal wat loos te zijn: eenzaamheid, alzheimer, kanker, de dood. Het ouder worden steekt wat bleekjes af bij het felgekleurde licht van de dansvloer. "We moeten een heel dozijn pijnstillers slikken om te kunnen gaan dansen", zeggen Miel en Trinette. Maar ze gaan nog elke week dansen. Liefst tot de laatste snik.  ‘Daten in de dancing – vier jaar later’ is vanaf zaterdag 19 december om 18.45 uur te zien op Omroep Brabant.