[flickr:body:https://www.flickr.com/photos/omroepbrabant/albums/72157660821461574/]Brabantse Helden


Rosario, 16 januari 2016

De mooiste rio voor de heren coureurs bleek Rosario! Rio’s, rivierbeddingen. Tijdens woestijrallies stoft het normaal gezien in die dingen. Maar deze Dakar was niet normaal.Één geluk, een Dakar hoort niet normaal te zijn. Nog nooit werd de rally zo geteisterd door hemelwater. Ja, vroeger was het ook afzien als je op oudejaarsnacht vanaf de Eiffeltoren over de route National naar het pontje over de mediterrane afzakte. Op de motor dan. In de auto konden de kachels op hoog en ruitenwissers in standje turbo. Dat was nu ook het geval toen de karavaan Bolivia aandeed. De weg naar het hoog gelegen Andesland werd overspoeld en het verblijf in rallystation Uyuni  hield in dat veel dakaristen in ademnood kwamen. Dakar is een rally van extremen. Fysiek, techniek en hectiek zijn allemaal menselijke elementen in het spel. Daar hebben een goede voorbereiding en een gezonde dosis ervaring nog grip op. De natuurelementen water en vuur waren allesbepalend deze reis. Mocht je ook maar een beetje‘brink’ in je naam hebben dan kun je er zeker van zijn dat de technische keurmeesters bij de volgende editie even dubbelchecken of je blusser nog wel vol is. Regenpakken komen hoger op de checklist van de motorrijder die zich weer opnieuw wil laten geselen in 2017 en modderbanden gaan meer plaats innemen op de diverse volgtrucks. De mens reageert altijd op zijn ervaringen. Dat is zijn natuur. Maar de mannen met een vooruitziende blik, het beste instinct en de langste adem, die kwamen nu al bovendrijven. Wie waren de Brabantse helden in de Dakar 2016:

Motoren
Wanneer je op de motor de rally aandurft ben je sowieso al een held.  Alle Brabantse motorrijders die in Buenos Aires van start gingen staan hier twee weken later gewoon aan de meet. Mannen, chapeau! Debutant Rob Smits moest op zijn tanden bijten na een schuiver op eind van de rally. Toonde karakter en kan de Dakar aan zijn rally palmares toevoegen. Top! Dat geldt ook voor David Wijnhoven. Presteerde boven verwachting in zijn eerste Dakar. De BAS boys gaven ook geen krimp en herhaalden hun huzarenstukje van twee jaar terug. Maar nu met de beide broers van Heertum aan de finish. Proficiat Sjors& Cas. Marco van Geel& Jan van Gerwen, de Bull& het Kanon maakten hun nieuw verworven bijnamen waar. Klasse mannen! Jurgen van de Goorbergh bereikte ook zijn doel. Hij is de onbetwiste Marathon man. Mission accomplished. De snelste Brabanders hebben dit jaar stuivertje gewisseld. Hans& Frans werd Frans& Hans. Verhoeven en Vogels waren zoals verwacht de snelste coureurs uit onze provincie.‘Good Old’ Frans reed een sterke rally. Hans startte aarzelend maar kwam in zijn element naarmate het terrein zwaarder werd. Frans kreeg zijn complete dosis Dakarpech op zijn dak in de voorlaatste etappe. Gelukkig hield hij het hoofd koel in deze extreme hitte en sloot deze Dakar af op een zwaarbevochten 19de plaats. Een groot Rallycoureur. Hans kwam te laat op stoom om zijn doelstelling van top 15 te verwezenlijken maar dat neemt niet weg dat positie 23 in dit sterke veld een prestatie van wereldformaat is.

Auto’s
Erik van Loon met navigator Wouter Rosegaar zaten op schema. De lat lag hoog na een geweldige vierde positie in het eindklassement van Dakar 2015. Toen Erik zijn favoriete terrein eindelijk op het menu stond liet hij meteen zien dat zijn ambitie naar een podiumplek geen grootspraak was. Een prachtige tweede plaats op de etappe rond Belén was wereldnieuws en goed getimed. De volgende dag stond de‘super Fiambala’ op het programma. Al vroeg in de proef ging het fout en ging de Mini op zijn kant. Dat deed zijn klassement uiteraard veel pijn. Maar team van Loon toonde veerkracht en sleepte nog enkele mooie dagklasseringen uit de strijd. De uiteindelijke 13de eindpositie mag dan ook met trots vermeld worden.

Trucks
He did it again!!! Gerard de Rooy, kwam, keek de kat uit de boom en overwon. Een prachtige zege waar niets op af valt te dingen. Hij heeft nu net zoveel overwinningen als‘ons Pap& Ome Hans’ samen en kan bij het eerstvolgende familiediner aan de kop van tafel plaatsnemen. Ome Hans Stacey ging als een raket van start maar moest later de rol lossen. Toch verschalkte de ervaren vos op de laatste dag plek 4. Die snoepte hij af van‘nieuw Brabants trucktalent’ Ton van Genugten. Die deed met dit voorval dan weer de broodnodige ervaring op. Ervaring opdoen en je neus stoten. Plek 5 is een prachtig resultaat waar Ton vooraf voor had getekend, maar nu hij aan meer heeft geroken zullen zijn concurrenten gewaarschuwd zijn. Ton wil meer! Wij Brabanders zijn voorlopig verzekerd van nog enkele jaren strijd aan de top. Veka MAN teambaas Peter Versluis is met zijn 9de plaats de vierde Brabander in de top 10. Vier Brabanders! De Scania van Maurik van den Heuvel finisht zijn eerste Dakar op plaats 12. Super prestatie voor een truck die zomaar het diepe in werd gegooid. Op de 18de plaats een truckdebutant. Marcel Huigevoort boekt Dakarzitjes zoals wij last minutes naar Spanje. Hij sloot in december aan bij het Veka MAN team als waterdrager. De ervaring die hij met de motor heeft opgedaan kwam hem nu goed van pas. Top debuut.

Achter dit geweld leveren de meer bescheiden truck teams uit Brabant hevige onderlinge strijd. Maar deze teams bekleden posities in het veld waar menig land jaloers op zou zijn. Na twee weken rally kwam routinier  Aart Schoones  als‘best of the rest’ uit de bus (of uit de truck). Vlak voor de nieuwe lichting met Vick Versteynen op 24 en Jan van de Laar op 26. Jan heeft al veel Dakar-ervaring maar dit was zijn debuut achter het stuur. Dat zal hij voorlopig niet meer uit handen geven. Vick heeft de smaak te pakken om deed een flinke stap vooruit. De Brabantse truck jeugd heeft de toekomst.
32ste positie voor Frank Tilburgs en zijn team. Was van plan om met de motor van start te gaan, maar koos om zijn vrouw niet ongerust te maken voor de truck. Bijkomend voordeel is dat je dan met een hele vriendenclub op stap kunt. Team Tilburgs pakt misschien wel de hoofdprijs in vrachtwagen rijden op z’n Brabants. Met veul man en met veul plezier.

Houdoe en tot de volgende Dakar!

Groeten uit Buenos Aires,
Eric Verhoef

Argentijnse Helden

Mijn eerste trip naar Argentinië stond gepland als navigator van Erik van Loon in de eerste Dakar op het Amerikaanse zuidelijk halfrond.Helaas gooide een beenbreuk vlak voor de race roet in het eten. Ik mocht toch mee op de trip van Erik, nog op krukken, met dezelfde rol als nu. Berichtenover'El Dakar'. Het werd liefde op het eerste gezicht. Het enthousiasme,temperament en gastvrijheid van de mensen. De variëteit aan landschap  en klimaat, het smaakte allemaal voortreffelijk.
Het was een immens grote onoverkomelijke stap om'Le Dakar' hier naartoe te verhuizen maar ondanks alle kritieken, naar mijn bescheiden mening, een geslaagde. Er is dit jaar erg veel kritiek op de organisatie maar laten we wel wezen, er waren maar twee opties. Deze Dakar of geen Dakar. Want alle oordelen ten spijt, het natuurfenomeen El Niño speelde wel degelijk een rol van betekenis. Dat hebben we allemaal aan den lijven ervaren deze editie.
Gelukkig gaan nu, naar het einde van de rally toe, de sportieve successen weer de hoofdrol opeisen in de verslaggeving. Zoals het hoort. Dat geldt niet alleen voor Brabantse media. De Argentijnen zelf zijn hier al mee begonnen vanaf dagéén. Federico Villagra uit het team van Gerard de Rooy was al een rallylegende in eigen land. Kevin Benavides, de piepjonge motorcoureur is de nieuwe lieveling van het Argentijnse publiek. Met ritwinsten en een topklassement maakt hij een droomdebuut. Maar de favorieten van het thuispubliek zijn toch wel de Patronelli’s. De broers op de vierwielers hebben hier al flink furore gemaakt en staan wederom op het punt om er met de hoofdprijs vandoor te gaan.
Het bivak van Dakar was in de Sahara van een heel ander karakter. Plek genoeg in de Sahara. Waar je stopte, werd de tent opgezet. Hier in Zuid-Amerika is dat niet meer mogelijk. Bij de ingang van het bivak word je opgewacht door de‘kwartiermeester’ die je netjes naar je campingplaats escorteert. Met als gevolg, iedere dag dezelfde buren. Deze week stond ik dus iedere dag langs de familie Patronelli.'Ma& Patronelli' en hun kroost van vijf vormen een hecht team. Na een jaar van afwezigheid zijn ze nu terug en op volle oorlogssterkte. Na een aarzelend begin kropen ze langzaam richting de top van het klassement.
De hele familie is druk in de weer om de broers Alejandro en Marcos naar de winst te begeleiden. Een genot om te zien hoe iedereen daarbij zijn of haar steentje bijdraagt. De Yamaha Quads waarmee ze onderweg zijn worden geprepareerd door het Yamaha France team. Monteurs Momo& Alex vertroetelen hun machines enop hun beurt worden zij vertroeteld door de familie. Op mijn beurt wordt ik door broer Gabriël en zus Clara'geadopteerd'.
Als goede buur heb ik deze Rally een paar keer als chauffeur gediend voor de monteurs. Dan hadden ze de mogelijkheid om overdag een beetje bij te slapen in de camper wanneer ze weer eens een nachtje hadden overgewerkt. Morgen gaan de broers samen uitvechten wie de grootste beker gaat meepakken. Maar hoe het ook zal aflopen, de Patronelli’s gaan alséén happy family naar huis.
Gracias Amigos,
Roberto& Monica (Pa& Ma)
Alejandro, Gabriël, Marcos, Clara,& Nello
Chaos in de Rio

San Juan, 14 januari 2016
Een kniesoor die nog klaagt over een magere eerste week nu de Dakar pas laat in zijn element komt. Gisteren bijltjesdag en vandaag werd de rit door de enorme hitte ook een echte. Na een lange liaison van bijna 300 kilomter werden de deelnemers op de proef losgelaten. De liaison rijden we samen met de coureurs op. Toch wel een rare gewaarwording als je daar in een persjeep tussen al dit grof geweld door het wijdse Argentijnse landschap boendert. Nouja, je kunt niet echt over boenderen spreken als je snelheid continu wordt gemonitord  en je maximaal 110 in het uur mag rijden. Dat uitzicht maakt het voor mij al vaak de moeite waard. Een beetje ruimte doet je goed, zeker als je uit het drukke Nederland komt.
Nadat we al vroeg in het bivak waren zijn we met een de perswagen van Rallymaniacs naar een mooie passage op de proef gereden. Ook hier in San Juan is“de brug over de plaatselijke rio” the place to be om een flink stukje Dakar te proeven. Verleden jaar vond hier de start plaats en had de lokal emotorclub flink uitgepakt met een heus rallyparcours met springschansen en duidelijke markeringen zodat niemand van de route af kon wijken.
Nu dit jaar dit gedeelte enkele kilometers voor de finish lag moest dit parcours in tegengestelde richting op roadbook worden afgelegd. Dat bleek in de praktijk niet echt mee te vallen. Robby Gordon, daar is ie weer, komt pas echt tot leven zodra er publiek en camera’s te bespeuren zijn. Hij steekt hier weer een tandje erbij en weet wederom het hart van de Argentijnen te stelen. Maar als Erik vanLoon opduikt gaat het fout. Er hangt nog een dikke stofwolk waardoor het zicht beperkt is en voordat hij het in de gaten heeft is hij een spoor opgeschoven en stuift op volle snelheid in de verkeerde rijrichting de“arena” binnen.
Zodra navigator Wouter dit in de gaten heeft wordt naar de goede koers gezocht maar dat valt nog niet mee. Het is hier een warboel van sporen en bovendien kent Van Loon nog maaréén stand. Volle bak! De mini stuitert door het veld dwars over de sporen. En dat op volle snelheid. Maar als al snel de uitgang van dit doolhof wordt gevonden verdwijnen ze van het toneel en blijft het publiek verward achter. Als dan de volgende wagen ook in de fout gaat, begint het er opte lijken dat we de piloten die vandaag de juiste route kunnen vinden opéén hand kunnen tellen.
Wanneer de eerste trucks ook al met moeite'de entreé' van het lokale rallycircuit kunnen vinden is de chaos compleet. De vrachtwagens zijn echt spectaculair! Wat een bokkensprongen als zij van links naar rechts door de gortdroge rivierbedding crossen op zoek naar het juiste spoor. Gelukkig loopt het allemaal goed af vandaag en hebben we weer flink genoten. Het is echter weltyperend voor het verloop van de rally dit jaar. Nog twee dagen te gaan. Het kan toch niet zo zijn dat de verrassingen nu op zijn.
Gas d’r bij, Eric
De Kaarten geschud?

La Rioja, 13 januari 2016
Vanmorgen om 6 uur op pad. Uitslapen in Dakar termen. Een korte en erg mooie rit naar La Rioja. Snel de camper op z’n plek en toen met de wagen van EB-rallyteam naar de stad. Ik mis mijn KTM-brommertje. Motorrijden is de ultieme vrijheid maar het is opmerkelijk hoever je komt op een loopbaan Dakar-contacten. Voor mij is het hier alséén grote familie. Iedereen steekt elkaar een handje toe en een jaartje Spaans leren (Gracias Marisol, Casa de Espagnol) opent nog meer deuren.
In La Rioja hebben we beet bij het eerste beste pompstation. De cafetaria puilt uit met Dakaristen die allemaal druk zijn met laptops en smartphones. Met de motor was het voor mij een peulenschilletje om snel een WiFi-locatie te vinden maar dit jaar valt het sowieso niet mee. Gisteren in Belén, een klein maar erg vriendelijk gehucht, was het al moeilijk voor de professionals. Laat staan voor mij, digibeet en gelegenheidsjournalist. De foto’s uploaden, de tekst verzenden en dan weer terug naar het bivak.
Daar komen de eerste beelden binnen van een uiterst spectaculaire etappe. Een echte koninginnenrit, of Maximarit zoals ze die hier noemen. Bij de motoren zijn Frans& Hans aan elkaar gewaagd en laten ziendat ze uit het juiste Dakar hout zijn gesneden. Dat geldt ook voor Jan van Gerwen die op weg is naar zijn beste Dakar-resultaat.
Voor Erik van Loon is het drama. Gisteren euforie en vandaag miserie. Dakar is zo intens, alsof een jaar zich afspeelt in twee weken.
Bij de trucks slaat Gerard de Rooy zijn slag, zou dit de genadeslag zijn richting de Russen? We mogen hoop koesteren maar hoe extreem deze rally ook is,één standaard geldt ook hier. Op de finish worden de prijzen uitgedeeld.
Adios, Enrique J
Het gaat er heet aan toe

Belén, 12 januari
Vanmorgen vroeg op om de motorrijders uit te zwaaien. Zegaan een marathon etappe rijden wat inhoudt dat ze vanavond niet terug komen indit bivak. Dat geldt wel voor de auto’s& trucks, die hebben vandaag een rondje Belén voor de boeg. De route zit vandaag leuk in elkaar voor de mensen uit het bivak.
Na de start wordt er namelijk een lus gereden waardoor de complete rallykaravaan op volle snelheid het dorp gaat passeren. De lokale bevolking is hier blijkbaar ook van op de hoogte. Langs de Rio, de droge rivierbedding die hier langs het dorp slingert, wemelt het van het volk. De bergen die het parcours omzomen worden ingenomen als ware het VIP-tribunes waren. Eettentjes, Dakar-souvenirstalletjes, werkelijk alles wordt uit de kast gehaald.
Als de eerste motoren aan komen stormen kan het feest beginnen. Eerst nog wat braaf,misschien wel onder de indruk van al dit geweld maar als dan uiteindelijk de grote favorieten komen gaan ze los. Robby Gordon maakt nog maar weinig klaar met zijn eigenbouwracemonster maar is nog oh zo populair. Het dak gaat eraf. Na“dakherstel” gaat dat er opnieuw vanaf wanneer Gerard de Rooy als eerste truck passeert. Echt indrukwekkend hoe Gerard dit grote groene gevaarte de hoek om gooit.
Als we na een mooie rally-ochtend terug keren in het bivak wordt ons verteld dat de motoren proef na CP2 is gecanceld. Past helemaal in het beeld van deze wedstrijd die extreem grillig verloopt. Het goede nieuws volgtgelukkig ook snel wanneer blijkt dat zowel Erik van Loon en Gerard de Rooy topgepresteerd hebben. Erik tweede, zijn beste dagresultaat ooit in de Dakar enGerard winst bij de trucks. Brabant boven!
Adios Eric

Terug op koers

Belén, 11 januari 2016
Ik had het prima naar mijn zin in Salta maar nu de rally, na een dag rust, weer ontwaakt begint het bij mij ook weer te kriebelen. Totdus ver heb ik al veel meegemaakt deze reis maar de Dakar, die heb ik meer op TV dan in werkelijkheid gezien. Daar gaat vandaag verandering in komen. Ik ga op pad met het Rallymaniacs-persteam. Om 5 uur zitten we aan het ontbijt.
De brandschone congreshal doet nog niet echt des Dakars aan maar het eten smaakt prima. Eenmaal op weg wordt het al snel licht en rijden we een prachtig decor binnen. De lage zon speelt met het licht in deze magnifieke canyon. Je waant je in Western. Als we stoppen bij het einde van het eerste stuk special verwacht je eerder dat John Wayne de hoek om komt galoppere dan Antoine Meo die om de hoek komt driften.
Na even wachten worden we op optie twee getrakteerd.Blijft genieten als je deze acrobaten op de motor hun kunstje ziet doen. De rally zet vandaag koers op het zuiden en het lijkt erop (niet te vroeg juichen) of we de regen achter ons gaan laten. De rijders onderbreken op dit punt hun klassementsproef om met gematigde snelheid naar de herstart te rijden waar de special wordt hervat. Alle rijders hebben nog voldoende water in hun camelback, de waterzak die ze op hun rug dragen, maar niemand slaat een extra flesje friswater af.
Frans Verhoeven, Robert van Pelt en Hans Vogels tanken graag even bijen laten even stoom af. Helaas wil het persteam verder dus met spoed weer achter het stuur. Onderweg blijf je jezelf verbazen over het enthousiasme van de Argentijnen. Werkelijk overal langs de route staat jong en oud je vriendelijk toe te zwaaien. Ze geloven hier meer in de Dakar dan de gemiddelde Nederlander in Sinterklaas. Onderweg kruist het laatste deel van de proef tweemaal onze assistentieroute en beide keren zijn we op tijd voor de actie. Terug in het bivak wordt ik dan ook nog eens getrakteerd op de eerste beelden van de dag op de big screen TV. Wat een verwendag.
Hasta manana, Eric
Brabanders Belicht 3

Het is maar een klein dorpje. Zeker in verhouding met het inmiddels gigantische dakar bivak. Om Belén te bereiken is er een lange bruggebouwd over de brede rio die zich tussen de bergen en het dorp heeft heengesleten. Die brug is de ideale uitkijkpost om een mooi stukje Dakar te kijken.De route leidt onder de brug door om dan met een grote U-bocht tegengesteld onder dezelfde brug terug te keren.
Nu zou je verwachten dat uit het oogpunt van veiligheid en verkeer deze brug ontoegankelijk is voor wie dan ook maar die vlieger gaat hier niet op. Er staan inderdaad aan beide zijden politie gestationeerd maar een Dakar pet, pas en look doen wonderen. Ik heb bij team Tricorp Verhoeven de minibike geconfisqueerd en rijd wuivend de agenten voorbij om een plaatsje te bemachtigen tussen alle andere bivakbewoners die zich op deze toptribune een plaatsje hebben verworven.
Bij toeval stuit ik hier op twee“dorpsgenoten”. Ruud en Bastin zijn hier aan het werk voor het in Deurne gevestigde Movico. Ook zij hebben het prima naar hun zin. Movico is al jaren partner van organisator ASO, de Aumary Sports Organisation. De Franse sport cqmedia gigant die buiten de Dakar onder meer le Tour, la Vuelta, Parijs Roubaixen nog veel meer wereldwielerspektakel ten toneel brengt. De mannen van Movico rijden van bivak naar bivak met een zogenaamde mobiele editing room.
Een enorme uitschuifbare trailer waarin de TV makers hun programmas in elkaar“plakken& knippen”. Nu wil het feit dat er binnen Movico 4 kandidaten warendie deze klus zouden kunnen klaren echter, er waren maar twee plaatsen'beschikbaar. Bij deze willen Ruud& Bastin dan ook een woord van dank aan Kevin& Patrick. Zij trokken ditmaal letterlijk aan het kortste  eind. Volgend jaar nieuwe ronde, nieuwe kansen mannen.
Groeten uit het pittoreske Belén

Weer boven water

De laatste twee dagen in Salta zijn voorbij gevlogen. Toen we vrijdagavond de onderdelen voor de Toyota konden ophalen, zijn we de volgende dag aan de slag gegaan. De warme gastvrijheid die zo typerend is voor zowat alle Argentijnen die je ontmoet deed weer van zich spreken. Walter, de onderhoudsman en manusje van alles bij onze cabanas, stelde zijn gereedschap beschikbaar. Maar daar bleef het uiteraard niet bij. Zelf stak hij ook de handjes uit de mouwen.

Na een grondige check-up kwam er ook nog eens een probleem met de koppeling boven drijven. Wil Wouters had hiervoor een mooie oplossing gevonden, maar dat vereiste wel wat laswerkzaamheden. Ook geen probleem voor Walter.’s Middags op pad met de gerepareerde 4X4 was het alweer genieten. Wat een prachtige omgeving! Salta ligt midden tussen de bergen en die zijn door de combinatie van veel zon en net zo veel regen schitterend groen.

San Lorenzo, het dorpje net buiten Salta waar we vertoeven, ademt een relaxte sfeer uit. Een beetje'het Gooi' van de regio. Op een mooie gravelweg, waar je jezelf midden in de natuur waant, word je telkens weer opnieuw verrast door een prachtige hacienda. Alsof je in een film zit... Grote gazons met lange slingerende oprijlanen omzoomd door weelderige bomen. De hacienda zelf uiteraard met zo’n sfeervolle veranda voor de deur. Ik wil hier niet meer weg, hoelang duurt zo’n rustdag eigenlijk?

Adios Enrique, el reportero furioso!


Brabanders belicht (2)

Momenteel vertoef ik in Salta, Argentinië. Terwijl de Dakarkaravaan koers zet richting Bolivia bracht het lot mij weer op een ander pad. Nederland is na Frankrijk en Argentinië het derde land qua aantal deelnemers inde rally. Dat komt dan voornamelijk door de grote Brabantse inbreng, mag met gepaste trots gezegd worden. Door de jaren heen heeft het Dakarvirus flink huisgehouden in onze contreien.
Met de grote schare coureurs uit ons Brabantse land reizen ook aanzienlijk wat streekgenoten af naar Zuid-Amerika. Monteurs, pers, toeristen, maar ook liefhebbers die al deze labels mogen dragen. Ik mag mezelf daar waarschijnlijk ook onder rekenen. Nu wil het toeval dat twee collega’s van me een probleem hadden. Rob van Hoorn en Wil Wouters, beide uit de Kempen, waren onderweg met de mediaploeg van RallyManiacs. RallyManiacs is een begrip in de wereld van de rally raid. Al jaren verzorgen zij de perscommunicaties van diverse Nederlandse teams en zijn agent voor diverse internationale rally raid-evenementen. Met het groeien van het Nederlandse contigent, en parallel daaraan hun werkdruk, kozen zij dit jaar voor een nieuwe aanpak. Ze prepareerden een 4X4 met 4 stoeltjes. De twee achterin om zelf te kunnen rusten na lange nachten van werken in dat bivak. Voor de“pilot& co pilotseat” zochten zij twee ervaren rotten om hen van bivak naar bivak te verplaatsen. Welnu, die werden, haast vanzelfsprekend in Brabant gevonden. Met Rob& Wil om de beurt achter het stuur liep het plan gesmeerd totdat… onderweg naar JuJuy problemen met het stuurhuis van de Toyota opdoken. Met als gevolg zoveel stuuruitslag dat de veiligheid voor de rit naar Bolivia niet meer gewaarborgd was.
Nu zijn we samen achtergebleven in Salta om dit euvel zo snel mogelijk op te lossen. Een speurtocht naar een pasklare oplossing in Argentinië was niet meteen voorhanden. Het wachten is nu op onderdelen die vanuit Nederland moeten komen. Er worden hier nog hele hordes Nederlandse Dakar-fans verwacht die een kijkje komen nemen naar Rally op de rustdag en de dagen daaromheen.Één daarvan heeft waarschijnlijk wat uit te leggen aan de douane wanneer hij zijn bagage moet openen... Oh ja, en hoe moet het zolang verder met die twee hardwerkende journalisten vraagt u zich af. Zit daar maar niet over in. Zij zijn geadopteerd in het team van Erik van Loon. Ook zo’n gastvrije Brabander.Zo kunnen hier niet meer zonder ons…

Adios,
De reizende reporter

En we zijn los…

4 januari 2016, Termas de Rio Hondo
De karavaan is aangekomen op het bivak langs het moto gpcircuit van de Termas de Rio Hondo. Links zie ik een met modder besmeurd bivaken rechts, het strakke asfalt van hetcircuit waarop Valentino Rossi en Marc Marquez begin 2015 elkaar het levenflink zuur maakten. Vandaag ging het in de Dakar dan ook eindelijk los. En hoe! De mannen, en enkele dappere dames, waren zo gretig na alle vertragingen datsommigen van hen niet te houden waren. Een menselijk trekje maar oh zo verkeerd voor een Dakar. Met bosjes vlogen ze van de piste, en verdwenen dan ook zomaar in de bosjes. Je kan het je amper permitteren op zo’n gevaarlijk terrein.
Hierin het bivak krijg je dezelfde beelden voorgeschoteld als bij u thuis metéén klein verschil. Hier worden de beelden verzorgd van commentaar door de herencoureurs zelf. En dat is lachen geblazen. Wanneer de ene favoriet vast staat in de modder en de andere hem voorbij vlamt regent het opmerkingen. Na de race gaat de strijd gewoon verder al is het dan verbaal. Hans Vogels baalde dat hij op KM128, de blubberhotspot van de dag, was vast gereden maar kan daarna weer lachen wanneer blijkt dat de schade beperkt is en hij toch nog als bestgeplaatste nederlander op de ranglijst prijkt. Ook Frans Verhoeven zijn dag was spannend. Na wat akkefietjes kwam hij na de tankstop op stoom en hield zo mooi aansluiting.
Bij de auto’s was KM128 ook het kritieke punt. Op beeld zagen we een titelkandidaat, Nani Roma, zich vast rijden om dan maar meteen zijn verse racepak vol in de modder te duiken om zijn auto los te wrikken. De woestijn lijkt dan nog erg ver weg. Erik van Loon had het er goed vanaf gebracht en wistzich tussen diverse vastgereden concurrenten heen te manouvreren. Dan loop ik winnaar Toby Price tegen het lijf. Een echte ozzie, nul kapsones en nooit te beroerd om een praatje te maken.
“Great day man, fantastic course with twisty tracks and good traction mate.” Vrij vertaald:“Mooi rond gevlamd vandaag, lekker parcourtje en veul grip maat.” Over dat stukje modder werd niet gesproken. Voor zo’n volk kom je naar de Dakar.
Op moment van schrijven heb ik nog niet veel vernomen van de trucks. Het grote nieuws in het Nederlandse kamp was heftig. Foto’s vanéén grote vlammenzee waarin je een truck kan ontwaren. Dat schijnt de Renault van Martin van de Brink te zijn. De crew is zover nu bekend ongedeerd uit de cabine ontsnapt. Dakar, wat een spektakel.

Heldere dag met donkere wolk

2 januari 2016, Rosario
Hier aan de finish van de eerste stage was water inderdaad het topic van het eerste uur. De proef was dan wel goed opgedroogd na een middag (gisteren) plus ochtend zon maar een'kleine' kabbelend beekje bleek toch de eerste scherprechter van de rally.
De quad en motorrijders die als eerste in het bivak arriveerden verhaalden slechts twee versies.“Ik vertrouwde het niet en ben rustig de beek ingereden” ofwel“ze hadden bij de briefing gezegd dat het maar 30 centimeter diep zou zijn!” Waarschijnlijk waren het inches want de rijders die“keuze twee” hadden geopteerd werden getrakteerd opeen koude douche.
Later kreeg ik die ook toen in het bivak het gerucht deronde deed van een ongeval op de proef. De berichtgeving hier is erg summierwat veel speculatie teweeg brengt. Het is nu afwachten, ik hou mijn hart vast…

Brabanders Belicht

Hèt merk dat bij de motoren al jaar en dag de toon zet is het Oostenrijkse KTM. De eerste zwaarbevochten Dakar-titel werd al geruime tijd geleden geboekt toen de eindstreep van de rally nog in het rulle zand van LacRose getrokken was. Nu, op Zuid-Amerikaanse bodem, zijn ze nog steeds de te kloppen partij. De motoren van de fabriekscoureurs, de sterren in de rallywereld, zijn opgebouwd uit de beste technische delen die voorhanden zijn. Essentieel onderdeel hiervan is de vering. Je kan over nog zo veel vermogen beschikken, als de motor niet goed veert en totaal uit balans is kun je een topprestatie wel op je buik schrijven.
Nu wil het feit dat de componenten die op de KTM’s gemonteerd zijn van oorsprong uit ons eigen kikkerlandje komen. Het toendertijd nederlandse WP Suspension was hofleverancier van de Oostenrijkse motorenbouwer. In de loop der jaren is het product omarmd en uiteindelijk overgenomen waarmee ook de productie naar het alpenland verdween. Maar zoals het Nederlanders betaamt, wilden ze graag toch nog een vinger aan de polshouden. Heden te dagen doet KTM nog steeds een beroep op een ploegjevoornamelijk Brabantse techneuten. De zogenaamde'WP race service' is nog steeds in Nederland gevestigd en wordt door voornamelijk Brabantse manschappen bestiert.
Giel Verspaandonk uit Veldhoven en Dries Hendrix uit Haps uit Haps zijn de mannen die de verantwoordelijkheid dragen voor de opbouw, service en fine tuning van de vering van de complete vloot fabriekscoureurs van KTM en vanaf dit jaar ook het zustermerk Husqvarna. Een hele klus die ze samen met verve klaren. Echte Brabantse jongens die onverstoord hun werk verrichten zonder in de spotlight testaan. Maar wel een sterke schakel in een geolied wereldteam.

Stilte voor de storm

1 januari 2016, Buenos Aires
Allemaal de beste wensen voor het nieuwe jaar, dat 2016 veel geluk, gezondheid en liefde mag brengen. Hier in Buenos Aires brengt het tot nog toe vooral veel water. Gisteren ben ik hier gearriveerd na een vermoeiende nachtvlucht vanuit Amsterdam. Toen brande het zonnetje nog volop. Genieten dusvan deze prachtige stad. Even druk geweest met het organiseren van een Argentijnse sim kaart voor mijn telefoon maar uiteindelijk op tijd alles oporde om aan te schuiven voor het nieuwjaarsdiner. Toen ik na de nodige biefstukken, vuurpijlen, dans sessies met vlotte argentijnse en een klein beetje“cerveza” weer in mijn mandje dook was het al diep in de nacht.
Na een prima nachtrust sta ik hier nu uit mijn hotelkamer te staren naar een vreemd beeld. De lucht is grauw en het water komt met bakken uit de hemel. De eerste tekenen van misschien wel een erg bijzondere Dakar die ons te wachten staat. Het natuur fenomeen El Niño hield de Dakar gemoederen al het hele jaar in zijngreep maar toen ging iedereen er maar gemakshalve van uit dat dit zich alleen tot Peru zou beperken. Maar moedertje natuur is onvoorspelbaar. Nu de karavaan hier geconfronteerd wordt met een buitje van normale proporties, zeker voor ons Brabanders, stijgt met het water ook de spanning.
Morgen op dagéén van de rally staat er sinds lange tijd eindelijk weer eens een proloog op het programma. Een rit van slechts 11 kilometer. Peanuts zou je denken op zo’n lange marathonrally maar er staat meer op het spel dan je als leek zou vermoeden. Deze eerste etappe bepaald namelijk de startpositie voor de volgende rit. Een goede proloog betekent derhalve vooraan starten op de eerste lange etappe. De top start met een ruimere tijdsinterval en zullen elkaar dus minder snel“in de weg zitten”. Je rijdt als het ware voor de trammelant uit, zit meteen in he tjuiste tempo en gaat met de flow mee.
Een slechte proloog betekent starten tussen de mindere goden en je een weg naar voren banen. Nu zijn er heden ten dagen veel technische snufje gemonteerd op de voertuigen om aan te geven dat je iemand wil passeren maar dat lijkt allemaal mooier dan het is. In de praktijk moet je voor elk plekje vechten en terwijl je daar dan druk mee bent is de voorhoede allang uit het zicht verdwenen. Het woord zicht is gevallen en laat dat nou net het enige lichtpuntje zijn van deze natte start, niemand die morgen kan klagen over stof.

Happy 2016, groeten van de reizende reporter. 'Ik ben zo gepassioneerd over Dakar'Net als vorig jaar zal Verhoef tijdens de rally de boel van binnenuit verslaan. "Het is voor mij echt spelen. Ik heb er zo'n zin in. Ik ben zo gepassioneerd over Dakar, dus het is ook echt mijn wereld", zei Verhoef voor de start van de Dakar Rally 2016.[YouTube:body:https://youtu.be/_tn_o50iYu4] Dakar Rally bij Omroep BrabantOmroep Brabant besteedt veel aandacht aan Dakar 2016 op internet, televisie en radio. Zo is er iedere dag een liveblog waar je op de hoogte wordt gehouden van het laatste nieuws. Op tv is er iedere werkdag een Dakarjournaal en ook op Omroep Brabant-radio is er speciale aandacht voor Dakar.   Alles over de Dakar Rally is terug te vinden op onze themapagina: omroepbrabant.nl/dakar.