Het was ‘erg ongelukkig’ verwoord in de Telegraaf donderdagochtend, stelt de geciteerde Niels Spierings, docent genderstudies in Nijmegen. Met carnaval zouden er ook risico’s zijn. ‘Over een paar weken is het weer raak in het zuiden met carnaval’, stond er. “Dat is zeer ongelukkig in de krant gekomen”, zegt Spierings, die vertelt te schrikken van de reacties op het artikel. "Mijn mailbox stroomt nu vol met haatmails."
“Het ging erover of deze aanrandingen een cultureel verschijnsel zijn. Als je gaat kijken naar religie: volgens de Koran mag dit niet. En als je naar cultuur gaat kijken zie je dat de verschillen tussen man en vrouw in het Midden-Oosten wel groter zijn, maar ook daar is aanranding niet normaal.”

'Er hangt blijkbaar nog steeds een stigma over carnaval'Het kan ook te maken hebben met het stigma dat er over carnaval blijkbaar bestaat, dat zo in de Telegraaf terechtkomt. Ook Rob van de Laar, voorzitter van de federatie van Brabantse carnavalsverenigingen, baalt daarvan. “Ik zie echt geen enkel verband. Er zijn altijd mensen die de grenzen niet kennen. Gelukkig niet op een schaal als in Keulen”, stelt hij.
In de Telegraaf wordt Spierings, een week na de aanrandingen in Keulen, geciteerd over carnaval, dat over een paar weken van start gaat: ‘In die grote, dronken gezelschappen worden er ook vrouwen bij hun kruis gegrepen’.
'Het is niet oké, maar komt wel voor'“Wat ik daarmee bedoel is dat het in beide culturen absoluut niet normaal is, maar dat het wel gebeurt. Ook hier worden mensen aangerand, bij hun billen gegrepen, betast. Het is niet oké. In Keulen niet, in het Midden-Oosten niet en ook in Brabant niet. Maar we weten dat het voorkomt, zeker bij grote evenementen.”
Het is niet kenmerkend voor carnaval, zegt Van de Laar. Het is het altijd weer carnaval dat in het verdomhoekje wordt gedrukt. “Het is niet zo dat er met carnaval alleen wordt gezopen en aan billen wordt gezeten. Dat is iets dat mensen zeggen die geen idee hebben van waar carnaval over gaat. Toch blijven sommigen aan dat stigma vasthouden, als een reliek uit het verleden.”
Het is echt niet hetzelfdeHet gaat over fatsoensnormen, maakt Spierings duidelijk. “We moeten kijken naar patronen van hoe we naar mannen en vrouwen kijken. Vrouwen zijn geen lust- of speelobjecten.” Op dat terrein is er nog een hoop te winnen. “Maar voor de duidelijkheid: carnaval is niet hetzelfde als wat er in Keulen is gebeurd.”
Tijdens carnaval verwacht ook Van de Laar absoluut geen taferelen zoals in Duitsland. “Het is jammer dat het weer stigmatiserend wordt genoemd, want bij elk feest zijn er mensen die te ver gaan. Met carnaval hebben we dus last van mensen die het feest niet kennen en denken dat het kan. Maar de sociale controle is erg groot, de cohesie is groot. Veel mensen weten dat de fatsoensregels gewoon blijven gelden.”