Elke week krijgen 300 Nederlanders een hartstilstand. Thuis, op straat, of op de sportclub. In totaal zijn er 15.000 tot 16.000 slachtoffers per jaar. Bij ongeveer drie van de vier slachtoffers van een hartstilstand is een omstander aanwezig. Esther Eerden uit Heeze maakte het ook mee.
FrustrerendZij reed in december van haar werk naar huis, toen ze een busje in de berm zag staan met enkele mensen erom heen. De bestuurder bleek een hartstilstand te hebben. Eerden, verpleegster, hielp mee met de reanimatie. Daarna vertrok de ambulance met het slachtoffer.
"En daar sta je dan", zegt Eerden. "Vol adrenaline, trillend. De beelden blijven die dag en de dagen daarna door je hoofd spoken. Je wilt dan graag weten hoe het met het slachtoffer is afgelopen. Maar vanwege de privacy worden in het ziekenhuis geen namen van patiënten vrij gegeven. Best wel frustrerend."
Belachelijk eigenlijk, vindt Bettina Heefer uit Berkel-Enschot. "Iedereen wordt min of meer gevraagd een reanimatiecursus te volgen en als je dan een heldendaad hebt verricht, sta je met lege handen en kun je met je vragen nergens terecht."
OprichtingHeefer bedacht Hart4All. Het is een klikbandje met een unieke code die hulpverleners en slachtoffers door ambulancepersoneel om de pols of enkel bevestigd krijgen. "Met de code kunnen slachtoffers, nabestaanden en hulpverleners met elkaar in contact komen, als beide partijen dat willen. De bandjes liggen nu in de ambulances in Brabant en Zuid-Gelderland."
Eerden kreeg na haar hulp ook een bandje omgeklikt. Ze was er blij mee. "De volgende dag kwam ik al in contact met de dochter van het slachtoffer. We belden regelmatig. Uiteindelijk is het met haar vader goed afgelopen. Met de kerst was hij weer thuis. Dat was heel fijn om te horen."